🐩 Dinozaury I Krater Śmierci

wymieranie - objevte ty nejnovější knihy na jednom místě. Tisíce titulů i s hodnoceními čtenářů ČBDB.cz - Databáze knih.
Wyróżnione ogłoszenia Pozostałe ogłoszenia Znaleziono 5 678 ogłoszeń Znaleziono 5 678 ogłoszeń Twoje ogłoszenie na górze listy? Wyróżnij! Quick silver znaczy śmierć Reeves-Stevens Książki » Literatura 10 zł Warszawa, Bemowo dzisiaj 09:26 Wypadek Śmierć generała Sikorskiego NOWA Książki » Literatura 75 zł Legnica dzisiaj 09:23 Warszawski pierścień śmierci Książki » Książki naukowe 35 zł Goczałkowice-Zdrój dzisiaj 09:22 Lee Child - Poziom śmierci. T1. jack reacher wydanie filmowe Książki » Literatura 20 zł Dębica dzisiaj 09:20 Biografia jennifer liam I Josh igrzyska śmierci Książki » Literatura 10 zł Do negocjacji Sochaczew dzisiaj 09:20 Fotograf śmierci Annie Solomon Książki » Literatura 6 zł Strzelce Krajeńskie dzisiaj 09:16 Takeshi - Cień Śmierci - Maja Lidia Kossakowska Książki » Literatura 15 zł Dąbrowa Górnicza dzisiaj 09:06 Igrzyska śmierci dvd kompletna Jennifer Lawrence Filmy » Płyty DVD 40 zł Warszawa, Bemowo dzisiaj 09:06 ok. 1,5 roczna Koka szuka domu po tragicznej śmierci własicciela ! Psy » Psy do adopcji Za darmo Warszawa, Ursus dzisiaj 09:04 Seria Igrzyska śmierci - Suzanne Collins Książki » Literatura 40 zł Do negocjacji Chojnice dzisiaj 08:51 Żywot i śmierć Ryszarda Trzeciego Książki » Literatura 7 zł Wejherowo dzisiaj 08:36 Salto śmierci -wydanie I -1972 rok, Seria Kapitan Żbik. Książki » Komiksy 130 zł Łódź, Górna dzisiaj 08:32 Nancy Kilpatrick - Na granicy śmierci. Książki » Literatura 8 zł Łódź, Śródmieście dzisiaj 08:31 Prawa narodzin życia i Książki » Książki naukowe 17 zł Do negocjacji Góra Kalwaria dzisiaj 08:16 Harlan Coben Klinika śmierci i inne książki po 15 zł sztuka Książki » Literatura 15 zł Częstochowa, Grabówka dzisiaj 08:13 Zwiastun śmierci Sara Blaedel Nowa Książki » Literatura 15 zł Szczecin, Niebuszewo dzisiaj 08:05 Film Romana Polańskiego ,,Śmierć i dziewczyna " - DVD Filmy » Płyty DVD 9,50 zł Płock dzisiaj 08:00 Broken sword anioł śmierci PC Gry » PC 9 zł Do negocjacji Jacków dzisiaj 07:59 Sarah A. Denzil "Czas na śmierć " Książki » Literatura 15 zł Warszawa, Mokotów dzisiaj 07:58 J. D. Robb Niewdzięcznośc i śmierć Książki » Literatura 25 zł Bielsko-Biała dzisiaj 07:46 Płyta CD - DIOX HIFI - 7 minut po śmierci Muzyka » Płyty CD 10 zł Warszawa, Targówek dzisiaj 07:46 J. D. Robb Święta i śmierć Książki » Literatura 25 zł Bielsko-Biała dzisiaj 07:44 Gene Wolfe Śmierć Doktora Wyspy Książki » Literatura 7 zł Żywiec dzisiaj 07:43 Jeden krok przed śmiercią Mary Burton, Zło czai się wśród nas Książki » Literatura 20 zł Szczecin, Niebuszewo dzisiaj 07:43 J. D. Robb Ukryta śmierć Książki » Literatura 15 zł Bielsko-Biała dzisiaj 07:40 W 700-lecie śmierci sw. Tomasza z Akwinu Książki » Literatura 30 zł Chojnice dzisiaj 07:39 Śmierć nie istnieje. Dr Chauncey Crandall. Książki » Literatura 10 zł Poznań, Wilda dzisiaj 07:27 Śmierć Na Parkiecie - Heather Graham Książki » Literatura 4 zł Płock dzisiaj 07:26 Młoda kotka Rysia, po śmierci właściciela, wyrzucona na ulicę Koty » Koty do adopcji Za darmo Piła dzisiaj 07:26 rozwój biologiczny człowieka od poczęcia do śmierci Książki » Literatura 45 zł Do negocjacji Rypin dzisiaj 07:23 Książka. Rozmowy o śmierci i umieraniu. Elisabeth Kübler-Ross Książki » Literatura 40 zł Podczerwone dzisiaj 07:18 Horror "Dzwon śmierci" Guy N. Smith Książki » Literatura 10 zł Bydgoszcz dzisiaj 07:17 Miguel Otero Silva - Śmierć Honoria Książki » Literatura 15 zł Suwałki dzisiaj 07:15 Horror " Dzien śmierci " Shaun Hutson Książki » Literatura 10 zł Bydgoszcz dzisiaj 07:12 Narodziny, życie i śmierć według medycyny tybetańskiej i nauk dzogczen Książki » Poradniki i albumy 36 zł Woźniki dzisiaj 07:01 Taka piękna śmierć - Peter James Książki » Literatura 20 zł Do negocjacji Słupsk dzisiaj 06:52 Harry Potter i Insygnia Śmierci część 1 Blu-Ray Filmy » Płyty Blu-ray 25 zł Góra Kalwaria dzisiaj 06:45 Breloczek Star Wars gwiazda śmierci Marvel Sport i Hobby » Kolekcje 50 zł Zabrze dzisiaj 06:43 Obowiązek silnieszy od śmierci. O pomocy Żydom w czasie wojny Książki » Literatura 20 zł Białystok, Słoneczny Stok dzisiaj 06:38
Dinozaury – zróżnicowany klad zauropsydów. Pojawiły się w triasie, około 237 milionów lat temu. Stanowiły dominującą grupę kręgowców lądowych od początku jury przez 135 milionów lat, do końca kredy , kiedy wymieranie kredowe doprowadziło do zniknięcia większości linii. Zapis kopalny wskazuje, że w jurze ptaki wyewoluowały z dinozaurów zaliczanych do teropodów, wobec
To było kolejne wydarzenie wywołane uderzeniem ogromnej asteroidy. W końcu wiemy wszystko o gigantycznym tsunami, które zabiło dinozaury. Fale o wysokości do kilometra, rozbijające się o amerykańskie wybrzeże i wnikające kilka kilometrów w głąb lądu, to dosłowny scenariusz zagłady - taki, który faktycznie doprowadził do wyginięcia, około 66 milionów lat temu, nie tylko dinozaurów, ale 75% gatunków żyjących wówczas na Ziemi. Katastrofę należy jednak umieścić w kontekście: tak, ponieważ tsunami tej wielkości jest wydarzeniem - na szczęście - jedynym w swoim rodzaju. Stało za tym uderzenie w Ziemię meteorytu, który utworzył krater Chicxulub na Jukatanie w Meksyku, szeroki na 200 kilometrów i widoczny do dziś. Co wiemy o wyginięciu dinozaurów Istnieje powszechna zgoda naukowców, że meteoryt - który miał około 10 kilometrów szerokości - był przyczyną wyginięcia monstrualnych gadów, które przed człowiekiem dominowały na Błękitnej Planecie. To, co teraz próbujemy doprecyzować na podstawie tego ustalonego faktu, to kolejne zmiany w śmierci wielu żywych gatunków spowodowane tym jednym gigantycznym wydarzeniem. Na przykład tony pyłu uniesione do atmosfery przez upadek asteroidy spowodowały ochłodzenie temperatur. A tsunami, którego ślady do dziś zachowały się w ziemi, niczym nieruchomy obraz sprzed milionów lat, mówi nam o niszczycielskich skutkach Chicxulub. Naukowcy opracowali komputerowe modele fal, które miały wysokość półtora kilometra i przetoczyły się nad Północną Dakotą, w dzisiejszych Stanach Zjednoczonych, pokonując odległość 3 tys. kilometrów od meksykańskiego krateru meteoru. Śladami po tsunami są niektóre skamieniałości zwierząt morskich, które nie powinny być znalezione w tak dużej odległości od wybrzeża. Czym jest kolosalne tsunami, które zdewastowało Amerykę i dinozaury Inne szczegóły pochodzą z badań opublikowanych w Earth & Planetary Science Letters, których dowody pochodzą z analizy przeprowadzonej około tysiąc kilometrów na północ od miejsca uderzenia. Jesteśmy w Luizjanie: tutaj obrazy sejsmiczne podziemnych warstw pokazują ślady prądów wodnych, które prawdopodobnie wystąpiły podczas tsunami. W szczególności badacze skupili swoją uwagę na polu "megaripples", bardzo starych skał morskich, który był zbyt duży na dużej wysokości, aby mógł powstać spontanicznie. Biorąc pod uwagę orientację fal wyrytych w skale, hipoteza kolejnego zdarzenia wywołanego gwałtownym lądowaniem ciała niebieskiego na ziemi jest bardzo prawdopodobna. Przyczyny wyginięcia dinozaurów są ciągle badane i eksplorowane: ostatnio pojawiło się wiele hipotez, od tej obalającej teorię asteroidy po krater na Ukrainie, który mógł odegrać rolę w zniknięciu pradawnych władców Ziemi. Giuseppe Giordano Dlaczego nie przetrwały żadne dinozaury? Gdzie jest krater meteorytu, który zabił dinozaury? Gdzie spadł meteoryt, który zabił dinozaury w Mapach Google? Co się stanie, jeśli asteroida uderzy w Słońce? Kiedy kometa uderzy w Ziemię? Jakie ciało niebieskie jest najbliżej Ziemi? Jaka jest następna kometa widoczna w Brazylii?

Książki Społeczność Ogłoszenia Zaloguj się Książki Dinozaury i krater śmierci Walter Alvarez 7 /10 Ocena 7 na 10 możliwych Na podstawie 1 oceny kanapowicza Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie 7 /10 Ocena 7 na 10 możliwych Na podstawie 1 oceny kanapowicza Opis Sześćdziesiąt pięć milionów lat temu wydarzyło się na Ziemi coś, co spowodowało zagładę niezliczonych gatunków roślin i zwierząt. Dinozaury - największe zwierzęta, jakie kiedykolwiek zamieszkiwały naszą planetę - zniknęły na zawsze. Poszukiwanie przyczyn tego zdarzenia zawiodło naukowców na półwysep Jukatan w Meksyku. Odnaleziony tam olbrzymi krater świadczy o tym, że kataklizm prawdopodobnie nadciągał z kosmosu i był porównywalny z wybuchem stu milionów bomb wodorowych. Gigantyczne fale morskie, szerzące się przez cały kontynent pożary i gęsty pył odbierający Ziemi ciepło słoneczne doprowadziły do niewyobrażalnej katastrofy... Tytuł oryginalny: T. Rex the Crater of Doom Data wydania: 1999-12-09 Wydawnictwo: Prószyński i S-ka Seria: Na ścieżkach nauki Stron: 192 Gdzie kupić Księgarnie internetowe Sprawdzam dostępność... Ogłoszenia Dodaj ogłoszenie 2 osoby szukają tej książki Moja Biblioteczka Już przeczytana? Jak ją oceniasz? Recenzje Czy ja dobrze widzę, że znasz książkę Dinozaury i krater śmierci? Koniecznie daj znać, co o niej myślisz w recenzji! ️ Napisz pierwszą recenzje Moja opinia o książce Opinie Przeczytane Wiem, że nic nie wiem. Ale się staram :) Mam w domu 📚 65 milionów lat temu doszło do zderzenia ogromnego ciała niebieskiego z Ziemią. Kometa miała średnicę ok. 10 km, gdyby ją przeturlać pod Mount Everest okazałoby się, że jest od niego wyższa. Kawał skały (lub bryły lodu)."Dinozaury i krater śmierci" to historia tego wielkiego odkrycia. To, co teraz wydaje się nam oczywiste, na początku było dla wielu naukowców kompletną bzdurą. Walter Alvarez poprowadził nas przez ten długi i żmudny proces, pełen pułapek i ślepych zaułków. Ich upór i cierpliwość zaowocowała - w końcu odnaleziono krater Chicxulub, świadectwo katastrofy, która wykończyła dinozaury. W 1994 roku naukowcy mieli również sposobność zaobserwować uderzenia odłamków komety Shoemaker-Levy 9, które spadły na Jowisza. Było to dowodem, że takie zderzenia zdarzają się również obecnie. × 19 | link | Cytaty z książki O nie! Książka Dinozaury i krater śmierci. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i dodasz jakiś? O nas Kontakt PomocPolityka prywatności Regulamin © 2022

Czy dinozaury żyły w Ameryce? W związku z tym późnokredowe gatunki dinozaurów występują zwykle tylko na niektórych kontynentach. Na przykład skamieniałości T. rex zostały odkryte tylko w Ameryce Północnej, bez żadnych dowodów na to, że on, lub którykolwiek z jego bliskich krewnych, kiedykolwiek żył na południowych kontynentach.

Download: Aczel Amir Wielkie twierdzenie W 1993 roku Andrew Wiles, matematyk z Uniwersytetu w Princeton, pojawił się na konferencji naukowej i rozpętał burzę. Twierdził, że udało mu się rozwiązać jedną z największych zagadek matematyki, nad którą tysiące osób głowiło się przez ostatnie trzy i pół wieku: udowodnić wielkie twierdzenie Fermata. Amir D. Aczel opowiada o tym wielkim wydarzeniu w dziejach matematyki w książce, która jest zarazem gawędą o historii nauki, barwnym reportażem i książką detektywistyczną. Autor pokazuje, jak rodziły się pomysły dowodu w umysłach wielkich matematyków i jak dzięki temu tworzyły się i rozwijały nowe dziedziny matematyki. Afrykański exodus: Pochodzenie człowieka współczesnego (Stringer Christopher, McKie Robin) Alchemia Nieba: Opowieść o Drodze Mlecznej, gwiazdach i astronomach (Croswell Ken) Bezmiar matematycznej wyobraźni (Ciesielski Krzysztof, Pogoda Zdzisław) Błękitna Kropka: Człowiek i jego przyszłość w kosmosie (Sagan Carl) Boska cząstka: Jeśli Wszechświat jest odpowiedzią, jak brzmi pytanie? (Lederman Leon M., Teresi Dick) Ciemna strona Wszechświata (Panek Richard) Czarne dziury czyli Uwięzione światło (Ferguson Kitty) Czarne dziury i krzywizny czasu: Zdumiewające dziedzictwo Einsteina (Thorne Kip S.) Czarne dziury i Wszechświat (Nowikow Igor) Czarowny świat snu (Lavie Peretz) Czas Marsa: Dlaczego i w jaki sposób musimy skolonizować Czerwoną Planetę (Zubrin Robert, Wagner Richard) Czas odrodzony: Od kryzysu w fizyce do przyszłości Wszechświata (Smolin Lee) Czas, miłość, pamięć: Wielki biolog i jego poszukiwanie genezy zachowań (Weiner Jonathan) Czas: Niedokończona rewolucja Einsteina (Davies Paul) Cząstka na końcu Wszechświata: Bozon Higgsa i nowa wizja rzeczywistości (Carroll Sean) Czy jest tam kto?: Nauka w poszukiwaniu cywilizacji pozaziemskich (Drake Frank, Sobel Dava) Dalej niż boska cząstka (Lederman Leon M., Hill Christopher T.) Darwin wśród maszyn: Rzecz o ewolucji inteligencji (Dyson George B.) ENG Darwin: Żywot uczonego (Gribbin John, White Michael) Diamenty matematyki (Ciesielski Krzysztof, Pogoda Zdzisław) Dinozaury i krater śmierci (Alvarez Walter) Dlaczego prawda jest piękna: O symetrii w matematyce i fizyce (Stewart Ian) ENG Drugi mózg: Rewolucja w nauce i medycynie (Fields R. Douglas) Dziesięć największych odkryć w medycynie (Friedman Meyer, Friedland Gerald W.) Ewolucja Boga (Wright Robert) ENG Ewolucja i zagłada: Wielkie wymierania i ich przyczyny (Hallam Tony) ENG Ewolucja jest faktem (Coyne Jerry A.) ENG Femme fatale: Trzy opowieści o królowej nauk (Sadowski Witold) Fizyka podróży międzygwiezdnych: Wędrówka po świecie (Krauss Lawrence M.) Galileusz (Reston James Jr) Genetyka kultury (Biedrzycki Mariusz) Geny i życie: Niepokoje współczesnego biologa (Jerzmanowski Andrzej) Geometria teorii strun: Ukryte wymiary przestrzeni (Yau Shing-Tung, Nadis Steve) Granice złożoności: Poszukiwania porządku w chaotycznym świecie (Coveney Peter, Highfield Roger) Higgs: Odkrycie boskiej cząstki (Baggott Jim) Hiperprzestrzeń: Wszechświaty równoległe, pętle czasowe i dziesiąty wymiar (Kaku Michio) ENG Hipoteza Medei: Czy życie na Ziemi zmierza do samounicestwienia? (Ward Peter Douglas) Ile lat ma Wszechświat (Weintraub David A.) Inżynieria kwantowa (Milburn Gerard) Jak zbudować dinozaura czyli Nauka w Jurassic Park (Desalle Rob, Lindley David) Kanon: Wyprawa galopem przez piękne podstawy nauki (Angier Natalie) Klon: Dolly była pierwsza (Kolata Gina Bari) Kłopoty z fizyką: Powstanie i rozkwit teorii strun, upadek nauki i co dalej (Smolin Lee) ENG Kosmiczna wygrana: Dlaczego wszechświat sprzyja życiu? (Davies Paul) Kosmiczny krajobraz: Dalej niż teoria strun (Susskind Leonard) ENG Kosmologia kwantowa (Heller Michał (ur. 1936)) Kres ewolucji: Dinozaury, wielkie wymierania i bioróżnorodność (Ward Peter Douglas) Kres możliwości? Granice poznania i poznanie granic (Barrow John D.) Krótka historia Ziemi: Góry, ssaki, ogień i lód (Macdougall J. Douglas) Księga nieskończoności: Krótki przewodnik po tym, co nieograniczone, ponadczasowe i bez końca (Barrow John D.) Księga wszechświatów (Barrow John D.) Kwantowa granica: LHC - Wielki Zderzacz Hadronów (Lincoln Don) Kwintet z Cambridge: Owoc naukowej wyobraźni (Casti John L.) Lekkość bytu: Masa, eter i unifikacja sił (Wilczek Frank) Łowcy planet: W poszukiwaniu nieznanych światów (Croswell Ken) Makroświat, mikroświat i ludzki umysł (Penrose Roger) Mała księga Wielkiego Wybuchu albo Kosmiczny elementarz (Hogan Craig) Matematyka niepewności: Jak przypadki wpływają na nasz los (Mlodinow Leonard) Medycyna przyszłości: Telemedycyna, cyberchirurgia i nasze szanse na nieśmiertelność (Wyke Alexandra) Milczenie gwiazd: Poszukiwania pozaziemskiej inteligencji (Davies Paul) Miliardy, miliardy: Rozmyślania o życiu i śmierci u schyłku tysiąclecia (Sagan Carl) Moralne zwierzę: Dlaczego jesteśmy tacy, a nie inni: Psychologia ewolucyjna a życie codzienne (Wright Robert) Mój dom kędy wieją wiatry: Stronice z życia kosmologa (Hoyle Fred) Mózg i płeć: O biologicznych różnicach między kobietami i mężczyznami (Blum Deborah) Na barkach gigantów: Wielcy badacze i ich odkrycia od Archimedesa do DNA (Bragg Melvyn) Na skróty przez czas: Czy nadchodzi era komputerów kwantowych? (Johnson George) Na tropie tajemnic Słońca (Kippenhahn Rudolf) Największa pomyłka Einsteina?: Stała kosmologiczna i inne niewiadome w fizyce Wszechświata (Goldsmith Donald) Nanotechnologia: Narodziny nowej nauki, czyli świat cząsteczka po cząsteczce (Regis Ed) Narodziny cywilizacji kosmicznej (Zubrin Robert) Nasz matematyczny Wszechświat: W poszukiwaniu prawdziwej natury rzeczywistości (Tegmark Max) Nasza wewnętrzna menażeria: Podróż w głąb 3,5 miliarda lat naszych dziejów (Shubin Neil H.) ENG Neandertalczyk: W poszukiwaniu zaginionych genomów (Pääbo Svante)+ ENG Nieskończony wszechświat: Poza teorię wielkiego wybuchu (Steinhardt Paul J., Turok Neil) Niezwykłe liczby Fibonacciego: Piękno natury i potęga matematyki (Posamentier Alfred S., Lehmann Ingmar) Nonzero: Logika ludzkiego przeznaczenia (Wright Robert) Objaśnianie wszechświata: Fizyka w XXI wieku (Charap John M.) Obserwatorzy nieba, szamani i królowie: Astronomia i archeologia mocy (Krupp Edwin C.) Od gwiezdnego pyłu do planet: Geologiczna podróż przez Układ Słoneczny (McSween Harry Y. Jr) Opętani nauką: Na tropie zagadki nowotworów (Angier Natalie) Ostatnie rozrywki: Hydry, jajka i inne mistyfikacje matematyczne (Gardner Martin) Pan Tompkins w krainie czarów (Gamow George Anthony) Peter Higgs: Poszukiwania boskiej cząstki (Sample Ian) Pi razy drzwi: Szkice o liczeniu, myśleniu i istnieniu (Barrow John D.) Piękno wszechświata: Superstruny, ukryte wymiary i poszukiwanie teorii ostatecznej (Greene Brian) Płonący dom: Odkrywając tajemnice mózgu (Ingram Jay) Początek jest wszędzie: Nowa hipoteza pochodzenia Wszechświata (Heller Michał) Podwójna helisa: Historia odkrycia struktury DNA (Watson James D.) ENG Podziw i zdumienie w matematyce i fizyce (Grabowski Marian) Pojmowalny wszechświat (Coyne George V., Heller Michał (ur. 1936)) Poprawka z natury (Szymborski Krzysztof) Portret Izaaka Newtona (Manuel Frank E.) Pożegnanie z Afryką: Jak człowiek zaludnił świat (Oppenheimer Stephen) ENG Pożegnanie z rzeczywistością: Jak współczesna fizyka odchodzi od poszukiwania naukowej prawdy (Baggott Jim) Prywatne życie Alberta Einsteina (Highfield Roger, Carter Paul) Prywatne życie Mikołaja Kopernika (Sikorski Jerzy Przed początkiem: Nasz wszechświat i inne wszechświaty (Rees Martin) Przekleństwo Adama: Przyszłość bez mężczyzn (Sykes Bryan) ENG Przestrzeń czasu zerowego: Tunelowanie kwantowe i prędkości nadświetlne (Haibel Astrid, Nimtz Günter) Przez dziurkę od klucza: 30 lat obserwacji szympansów nad potokiem Gombe (Goodall Jane ) Przygody matematyka (Ulam Stanisław) Pukając do nieba bram: Jak fizyka pomaga zrozumieć Wszechświat (Randall Lisa) Raj poprawiony: Nowy wspaniały świat? (Silver Lee) Rozplatanie tęczy: Nauka, złudzenia i apetyt na cuda (Dawkins Richard) Rzeka czasu: Czarne dziury, białe dziury i podróże w czasie (Nowikow Igor) Samolubny gen (Dawkins Richard) Sekretne życie roślin (King John) Silniki grawitacji: Jak czarne dziury rządzą galaktykami i gwiazdami (Scharf Caleb) ENG Stąd do nieskończoności: Przewodnik po krainie dzisiejszej matematyki (Stewart Ian) ENG Stąd do wieczności i z powrotem: Poszukiwanie ostatecznej teorii czasu (Carroll Sean) ENG Struktura kosmosu: Przestrzeń, czas i struktura rzeczywistości (Greene Brian)ENG Struktura rzeczywistości (Deutsch David)ENG Strzelby, zarazki, maszyny: Losy ludzkich społeczeństw (Diamond Jared) Supersymetria: Supersymetryczne cząstki i odkrywanie podstawowych praw przyrody (Kane Gordon) Szósta katastrofa (Leakey Richard, Lewin Roger) ESP Sztuczny mózg: To już nie fantazje (Buller Andrzej) Ślepi obserwatorzy nieba: Ludzie, których idee ukształtowały nasz obraz Wszechświata (Kolb Rocky) Światło z przeszłości: Dzieje kosmologii współczesnej (Lightman Alan) Tajemne przekazy: Szyfry, Enigma i karty chipowe (Kippenhahn Rudolf) Tajemnica epoki lodowcowej: Dlaczego wymarły mamuty (Ward Peter Douglas) Tajemnice kosmosu: Od latających talerzy do końca świata (Krauss Lawrence M.) Teleskop Einsteina: W poszukiwaniu ciemnej materii i ciemnej energii we Wszechświecie (Gates Evalyn) Tlen: Cząsteczka, która stworzyła świat (Lane Nick) Ukryta rzeczywistość: W poszukiwaniu wszechświatów równoległych (Greene Brian) ENG Ukryte wymiary Wszechświata (Randall Lisa) W poszukiwaniu harmonii: Wariacje na tematy z fizyki współczesnej (Wilczek Frank, Devine Betsy) W poszukiwaniu życia na Marsie (Goldsmith Donald) W poszukiwaniu życia: Badania Układu Słonecznego (Clancy Paul, Brack André, Horneck Gerda) Wahadło: Léon Foucault i tryumf nauki (Aczel Amir D.) Wędrówki niebieskie czyli Wszechświat nie tylko dla poetów (Włodarczyk Jarosław) Wielki początek: 14 miliardów lat kosmicznej ewolucji (Tyson Neil deGrasse, Goldsmith Donald) Wielkie twierdzenie Fermata: Rozwiązanie zagadki starego matematycznego problemu (Aczel Amir D.) Wirusy, plagi i dzieje ludzkości (Oldstone Michael B. A.) Wizje czyli Jak nauka zmieni świat w XXI wieku (Kaku Michio) Wspinaczka na szczyt nieprawdopodobieństwa (Dawkins Richard) Wszechświat inflacyjny (Guth Alan H.) Wszechświat z niczego: Dlaczego istnieje raczej coś niż nic (Krauss Lawrence M.) Wszechświaty równoległe: Stworzenie Wszechświata, wyższe wymiary i przyszłość kosmosu (Kaku Michio) ENG Wymarzone jezioro Darwina (Goldschmidt Tijs) Wytwory rzeczywistości: Ewolucja umysłu ciekawego (Stewart Ian, Cohen Jack) Z powrotem na Ziemię: Spór o pochodzenie cywilizacji ludzkich (praca zbiorowa) Zagadka neandertalczyka: W poszukiwaniu rodowodu współczesnego człowieka (Shreeve James) Zagadka nieskończoności: Kwantowa teoria pola na tropach porządku Wszechświata (Close Frank) Zagadka teorii kwantów: Zmagania fizyki ze świadomością (Rosenblum Bruce, Kuttner Fred) ENG Zagadki z przeszłości: O pierwszych etapach ewolucji człowieka (Herman Agnieszka) Załamanie chaosu: Odkrywanie prostoty w złożonym świecie (Stewart Ian, Cohen Jack) Zamarznięta Ziemia: Historia dawnych i przyszłych epok lodowcowych (Macdougall J. Douglas) Zdumiewająca hipoteza czyli Nauka w poszukiwaniu duszy (Crick Francis) Zegar życia: Dlaczego się starzejemy? Czy można cofnąć czas? (Medina John) Ziemia i życie: Rozważania o ewolucji i ekologii (Ryszkiewicz Marcin) Zrozumieć niepojęte: Fizyka kwantowa i rzeczywistość (Lederman Leon M., Hill Christopher T.) ENG Życie Marii Curie (Quinn Susan) Życie mózgu: Ewolucja człowieka i umysłu (Allen John S.) Życie na krawędzi: Rozwój cywilizacji i zagłada gatunków (Eldredge Niles) Życie w innych światach: Dwudziestowieczna debata nad życiem pozaziemskim (Dick Steven J.)

Najstarszy okres mezozoiku to trias trwający od 251,9 do 201,3 milionów lat temu. Po nim nastąpiła jura, która zakończyła się 145 milionów lat temu, a ostatnim okresem mezozoiku była kreda trwająca do 66 milionów lat temu. Jednym z najważniejszych procesów, jakie miały miejsce w mezozoiku, był rozpad jednego wielkiego Jak wyginęły dinozaury? Do tej pory mnożyły się na ten temat teorie i hipotezy, a uderzenie asteroidy nie było jedynym scenariuszem branym pod uwagę. Naukowcy ogłosili jednak, że zagadka została rozwiązana. Najnowsze badania przedstawiają wyginięcie dinozaurów w zupełnie innym świetle. Jak wyginęły dinozaury? Naukowcy z Londynu twierdzą, że rozwiązali zagadkę sprzed 66 milionów lat. Do tej pory podejrzewano, że 10-kilometrowa asteroida, która rozbiła się o Ziemię i stworzyła krater Chicxulub, mogła być główną przyczyną wymierania kredowego, które zabiło ok. 75% roślin i zwierząt. Uderzenie miało unieść w powietrze ogromne ilości pyłu, który blokował dostęp do Słońca i wołał zimny okres na Ziemi. Była to jednak tylko jedna z teorii branych pod uwagę. Wielu naukowców twierdziło, że wymieranie dinozaurów i zabójcze zmiany klimatyczne spowodowała aktywność wulkaniczna w regionie Deccan w Indiach. Istnieje również teoria, że uderzenie asteroidy i wzmożona aktywność wulkaniczna wystąpiły jednocześnie. Wymieranie kredowe objęło ok. 75 proc. roślin i zwierząt, w tym dinozaurów. Jednak przyczyna katastrofy była zawsze tematem gorącej debaty – pisze „Wirtualna Polska”. Źródło zdjęcia: Facebook/Museum of the RockiesWymieranie dinozaurów spowodowała asteroida – czy życie na Ziemi ocaliły wybuchy wulkanów? Czy asteroida zabiła dinozaury? Nowe badania przyniosły rozwiązanie zagadki. Naukowcy z Londynu dzięki wymodelowaniu ekologicznych efektów różnych scenariuszy wyginięcia, ogłosili, że uderzenie asteroidy to jedyne zdarzenie, które było w stanie spowodować wyginięcie dinozaurów. Uwalniając do atmosfery pyły i gazy, wywołało globalną zimę trwającą dziesięciolecia. Dr Alfio Alessandro Chiarenza z University College London podkreśla, że wybuch wulkanu również miał wówczas miejsce, ale samo uderzenie asteroidy wystarczyło, by spowodować wymieranie dinozaurów. Co ciekawe, jak wynika z najnowszych badań, wspomniana aktywność wulkaniczna pomogła odbudować się życiu na Ziemi po uderzeniu asteroidy. Ciepło wyzwolone przez erupcje wulkaniczne ocaliło wiele siedlisk, umożliwiając przyszłą ewolucję wielu stworzeń. Jak wyginęły dinozaury? Badania londyńskich naukowców wywołały spore kontrowersje. Wiele źródeł uważa je za przekonujące i wiarygodne, choć nie brakuje sceptyków. Profesor paleontologii i geologii z Uniwersytetu Princeton Gerta Keller twierdzi jednak, że najnowsze badania opierają się na zbyt wybiórczym doborze danych. Wulkaniczne ocieplenie zapewniło przetrwanie i odrodzenie zwierzętom oraz roślinom. Wiele z nich, głównie ssaki i ptaki, po ustabilizowaniu się warunków na Ziemi, zaczęły intensywną ekspansję – podaje Chiarenza. ( Źródło zdjęcia: Wymieranie dinozaurów spowodowała asteroida – czy życie na Ziemi ocaliły wybuchy wulkanów?: Facebook/Museum of the RockiesJak wyginęły dinozaury? Nowa teoria naukowców: Pixabay/K. Kliche
W Fossalta di Piave we Włoszech, Guzun Ion z muzeum rzeźbiarskiego formuje zaktualizowany ogon, aby odtworzyć naturalnej wielkości dorosłego Spinozaura (PHOTOGRAPHS BY PAOLO VERZONE) Naukowcy dowiedzieli się o starożytnych zwierzętach więcej w ciągu ostatnich 25 lat niż w poprzednich 250 - od koloru ich skóry i piór do tego, jak
Wszyscy słyszeli o potężnym meteorycie, który 66 milionów lat temu zmiótł z powierzchni Ziemi 3/4 gatunków. Znacznie mniej osób zdaje sobie sprawę, że tę powszechnie przyjmowaną dziś koncepcję nakreślił zasłużony fizyk i współtwórca bomby jądrowej – Luis Walter Alvarez. Nie lubię mówić złych rzeczy o paleontologach, ale nie są oni dobrymi naukowcami. Są bardziej jak kolekcjonerzy znaczków. Luis Alvarez Ojczyzna wzywa Alvareza Zanim przejdziemy do tego, w jaki sposób ekspert w dziedzinie jądra atomowego wszedł w buty paleontologów i rozwikłał zagadkę smutnego końca dinozaurów, przyjrzyjmy się bliżej jego intrygującej karierze. W tym celu musimy przenieść się do Stanów Zjednoczonych z lat 40. ubiegłego stulecia, kiedy to japoński atak na bazę Pearl Harbor pchnął Waszyngton do bezprecedensowej mobilizacji obejmującej nie tylko armię i przemysł, ale również naukę. Każdy kto mógł w jakikolwiek sposób wesprzeć wysiłek wojenny, kierowany był do odpowiednich zadań. Nie inaczej przedstawiała się sytuacja młodego Luisa Alvareza. Świeżo upieczony absolwent przez pewien czas nie potrafił znaleźć dla siebie miejsca, lecz ostatecznie, tuż przed wybuchem konfliktu, wylądował na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Prawdopodobnie pomogła mu w tym starsza siostra Gladys, zatrudniona na uczelni w charakterze asystentki profesora Ernesta Lawrence’a. Alvarez miał wyjątkowe szczęście trafiając pod skrzydła 40-letniego uczonego, już wtedy cieszącego się sławą prawdziwego guru fizyków eksperymentalnych. Jeśli nie kojarzycie jego nazwiska, to powinniście wiedzieć, że właśnie Lawrence’owi zawdzięczamy obmyślenie ogólnej konstrukcji kołowych akceleratorów cząstek elementarnych, takich jak Tevatron i Wielki Zderzacz Hadronów. Z kolei w 1931 roku, fizyk zainicjował budowę nowoczesnego Berkeley National Laboratory, gdzie praktykę rozpoczął Alvarez. Ekipa pracująca przy pierwszym akceleratorze w Berkeley. Trzeci od lewej w garniturze to Ernest Lawrence. U góry w czarnej koszuli widać Luisa Alvareza. Prosty schemat przechwytu elektronu przez proton. Wczesne popisy naszego bohatera w Berkeley Lab, szybko przysporzyły mu sławy jednego z najzdolniejszych doświadczalników młodego pokolenia. Nim skończył trzydziestkę, zdążył wziąć udział w co najmniej trzech istotnych odkryciach. Najpierw udało mu się dokonać pionierskiego wyizolowania trytu, trzeciego (po procie i deuterze) izotopu wodoru[1]Tryt, czyli wodór z dodatkiem dwóch neutronów w jądrze, został odkryty w 1934 przez Ernesta Rutherforda, ale pierwszeństwo jego wyizolowania przypadło Alvarezowi i Robertowi Cornogowi.. Niedługo później opublikował wyniki badań nad K-elektronem, zgodnie z którymi, elektrony leżące na najbliższej jądru atomowemu powłoce, mogą ulegać przechwytywaniu przez protony. W wyniku takiej reakcji proton staje się pozbawionym ładunku elektrycznego neutronem, emitując przy tym neutrino. Tym samym Alvarez eksperymentalnie udokumentował teoretyczne postulaty formułowane przez Gian-Carlo Wicka i Hidekiego Yukawę. Wreszcie, wraz z kilka lat starszym Felixem Blochem, przeprowadzili pierwszy bezpośredni i bardzo dokładny pomiar momentu magnetycznego swobodnego neutronu. Na marginesie muszę dodać, że uzyskana wtedy wartość stanowiła jedną z pierwszych poszlak wskazujących na posiadanie przez nukleony wewnętrznej struktury. Było to na dwie dekady przed odkryciem, iż każdy proton i neutron, skrywa w swym wnętrzu po trzy kwarki. Niemałe sukcesy oraz żywe zainteresowanie promieniowaniem i fizyką atomu, nie mogło w tamtych czasach pozostać niedostrzeżone przez Armię. Naukowiec w końcu doczekał się wezwania przez ojczyznę i – zapewne rekomendowany przez swojego mentora – został oddelegowany do pracy w leżącym po drugiej stronie kontynentu Massachusetts Institute of Technology. Renomowana politechnika otrzymała strategiczne zadanie opracowania nowych systemów radarowych. Alvarez, mimo braku doświadczenia w tej konkretnej dziedzinie, objął kierownictwo nad Specjalną Grupą Projektową i w stu procentach usatysfakcjonował wojskowych. Jego zespół zrealizował nowatorski radarowy system bombowy Eagle, z którego z powodzeniem korzystały legendarne Superfortece B-29 oraz B-24 Liberator. Do tego dorzucił GCA (Ground-controlled approach), czyli radarowy system sterowania, umożliwiający lądowanie nawet przy zerowej widoczności. Oba wynalazki natychmiast znalazły zastosowanie w lotnictwie oraz marynarce, zarówno USA jak i Wielkiej Brytanii, znacznie zwiększając zdolność operacyjną aliantów. Wśród niszczycieli światów Alvarez (z prawej) trzymający plutonowy rdzeń Fat Mana. Zachwyceni dowódcy ani myśleli, aby zwolnić uzdolnionego eksperymentatora do domu. Po krótkim pobycie w Chicago, Alvarez znalazł w swojej skrzynce pocztowej tajemniczy list, zachęcający do wzięcia udziału w wielkim rządowym przedsięwzięciu, koordynowanym przez Roberta Oppenheimera w Nowym Meksyku. Samotność mu nie groziła. Podobne zaproszenia trafiły do kilkudziesięciu znamienitych pracowników naukowych z całego kraju, w tym do starszych kolegów Alvareza z Berkeley: Arthura Comptona, Felixa Blocha i oczywiście Ernesta Lawrence’a. Do tajnego laboratorium Los Alamos fizyk przybył już pod koniec wojny, ale mimo to miał pełne ręce roboty. Od razu rzucono go do pracy w kilku zespołach. Przede wszystkim, z uwagi na niedawne sukcesy w projektowaniu systemów radarowych, liczono na jego usługi w Projekcie Alberta. Stanowił on element wykończeniowy Projektu Manhattan, skoncentrowany na kwestii transportu oraz detonacji nowej superbroni na terenie wroga. Poza tym Alvarez zaangażował się w bezpośrednie prace nad mechanizmem eksplozji pierwszej bomby plutonowej Fat Man (zrzuconej później na Nagasaki), jak również w obmyślenie sposobu wykrywania wybuchów jądrowych. Ostatnie z tych zadań stanowiło wyraz stale tlącej się obawy, że III Rzesza również prowadzi badania nad bronią masowej zagłady i być może dokonała już własnych testów nuklearnych. Któż mógł podjąć to wyzwanie jeśli nie specjalizujący się w badaniach nad radiacją Alvarez? I rzeczywiście, rozwiązanie nie sprawiło mu większych kłopotów. Zdawał sobie sprawę, że niekontrolowania reakcja łańcuchowa powinna wiązać się z emisją rzadkich, radioaktywnych izotopów, jak ksenon-133 (obecnie stosowany w medycynie, do obrazowania płuc i mózgu). Jako, że uczony, za młodu zajmował się analizą promieniowania kosmicznego, dokładnie wiedział jak badać atmosferę pod tym kątem. Jego metoda – co do zasady stosowana do dnia dzisiejszego – pozwoliła na szybkie ustalenie, że Niemcy niemal na pewno nie prowadzą programu jądrowego lub są bardzo daleko w tyle za Amerykanami. Jak wiadomo, zdobycie tej wiedzy, nie powstrzymało prezydenta Trumana przed wyrażeniem zgody na przeprowadzenie nuklearnej egzekucji na Japonii. W sierpniu 1945 roku Hiroszimę spustoszył Little Boy, a kilka dni później na Nagasaki spadł Fat Man. Samolot B-29 The Great Artiste. W czasie ataków nuklearnych na Japonię służył do obserwacji. Luis Walter Alvarez miał niepowtarzalną okazję osobiście uczestniczyć w pierwszym z niszczycielskich spektakli. Nie jest to powszechnie znany fakt, ale obu bombowcom B-29 niosącym śmiercionośne ładunki – Enola Gay oraz Bockscar – towarzyszył samolot obserwacyjny The Great Artiste. W składzie załogi podczas nalotu na Hiroszimę znalazł się Alvarez, mający za zadanie dokonać pomiaru promieniowania. Z tego co wiemy z jego listów oraz późniejszych wypowiedzi, podobnie do Oppenheimera, bardzo żałował skutków swojej pracy w Los Alamos. Powrót do cywilnej fizyki Nawet jeśli wielu naukowców odczuwało wstyd za swój udział w Projekcie Manhattan, nikt nie mógł zanegować, że wspólny wysiłek stanowił jedyne w swoim rodzaju forum do wymiany myśli oraz wzajemnej inspiracji najtęższych umysłów. Nieprzypadkowo na okres powojenny przypadł największy rozkwit fizyki cząstek elementarnych, której urokom nie oparł się również nasz bohater. Najmodniejszymi urządzeniami badawczymi były w tym czasie komory pęcherzykowe – dziś używane głównie w celach demonstracyjnych. Zazwyczaj przybierały one kształt cylindrycznych lub kulistych zbiorników wypełnionych ciekłym eterem etylowym. Płyn zostaje doprowadzony do stanu przegrzania, tak aby nie wrzał mimo posiadania odpowiedniej ku temu temperatury. Wystarczy jednak drobne zanieczyszczenie, choćby naładowana cząstka elementarna, aby zaburzyć równowagę cieczy i wytrącić na trasie swego przelotu, wyraźny sznur pęcherzyków. Zabawy z komorą pęcherzykową w CERN. Pierwsza komora była dziełem Donalda Glasera, ale pomysł niechybnie przejął, spopularyzował i znacznie rozwinął ( poprzez zamianę eteru na ciekły wodór) Luis Alvarez. Zdawał on sobie sprawę, iż wynalazek po dodaniu doń odpowiedniego systemu rejestracji zdarzeń, stworzy całkiem nowe możliwości obserwacji mikroświata. W rzeczy samej, wydziały fizyki wkrótce zalały tysiące fotografii uwieczniających ślady interakcji między cząstkami. Można powiedzieć, że za sprawą Glasera i Alvareza nastąpiło pierwsze – przed rozpowszechnieniem potężnych akceleratorów – wielkie “bum” fizyki subatomowych obiektów. Sklasyfikowano wiele nowych cząstek, na czele z rezonansami: typem czy też stanem hadronów, o czasie życia krótszym od tryliardowej części sekundy. W podręcznikach zaroiło się od nowych nazw: mezonów rho, barionów delta, barionów ksi etc. Komora pęcherzykowa okazała się na tyle istotnym wynalazkiem, że aż dwukrotnie została doceniona przez komisję noblowską. Najpierw nagrodzono Donalda Glasera, a osiem lat później – oficjalnie za rozwój wodorowych komór pęcherzykowych i odkrycie dużej liczby stanów rezonansowych – Nobel trafił w ręce Alvareza, koronując jego bogatą karierę jako fizyka. Alvarez filatelista Nieco mniej udane było w tym czasie życie osobiste naukowca. Jeszcze zanim został noblistą, rozstał się ze swoją pierwszą wielką miłością, Geraldine, która urodziła mu dwójkę dzieci. Jednak mimo rozwodu i założenia nowej rodziny, Luisowi udało się utrzymać ciepłe stosunki z potomstwem, zwłaszcza z synem Walterem. Pierworodny wkrótce rozpoczął własną przygodę w Berkeley, choć ten nie poszedł w ślady ojca i zamiast fizyki zafascynował się naukami o Ziemi. Geologa szczególnie interesował przełom kredy i paleogenu, a co za tym idzie, pytanie o to, jak wyginęły dinozaury. Prowadząc wykopaliska we włoskim Gubbio, Walter wraz z innymi geologami, starał się ulepszyć dotychczasowe metody badań oparte o pomiary grubości poszczególnych warstw skalnych. Problem polegał na tym, że w pewnych sytuacjach gruba warstwa materiału wcale nie musi świadczyć o długim czasie osadzania, tak jak cienka warstwa nie zawsze świadczy o osadzaniu szybkim. Jak zwiększyć precyzję obliczeń? Jak upewnić się, że grubość warstw nie stanowi jedynie złudzenia prowadzącego do błędnych wniosków? Walter Alvarez – być może podczas zwykłego niedzielnego obiadu – przedstawił tę wątpliwości swojemu ojcu. Luis szybko wpadł na rozwiązanie, dostrzegając analogię do problemów, z jakimi sam zmagał się wiele lat wcześniej badając promieniowanie kosmiczne oraz poszukując śladów eksplozji jądrowych. Wystarczyło uciec się do dawnych doświadczeń. W czasie wojny Alvarez polował na radioaktywny izotop ksenonu-133, teraz proponował aby skupić się na pomiarach obecności irydu. Ten niezwykle rzadki metal jest obecny w skorupie ziemskiej w stężeniu 0,001 ppm – co oznacza, że na miliard przebadanych atomów, najwyżej jeden to atom irydu[2]Dla porównania, uran występuje w obfitości 1,8 ppm, czyli 1800 razy częściej.. Ale dlaczego akurat w irydzie pokładano takie nadzieje? Ponieważ pierwiastek ten trafia na Ziemię z przestrzeni kosmicznej, jako element pyłu nieustannie i równomiernie wpadającego do atmosfery. Ustalenie przeciętnego tempa opadania i gromadzenia się irydu, stanowi zatem rewelacyjny punkt orientacyjny przy szacowaniu jak długo trwała akumulacja danego osadu. Luis Alvarez z synem Walterem w Gubbio we Włoszech. Noblista nie poprzestał na dobrej radzie. Jako wytrawny eksperymentator osobiście skonstruował detektor irydu i na dobre włączył się do badań. Niebawem przystąpił do analizy próbek dostarczonych mu z Europy. Pochodziły one z miejsca, gdzie dwie, liczące setki metrów grubości warstwy skalne, przedzielała śmiesznie cienka, zaledwie kilkucentymetrowa linia iłów. Po przeprowadzeniu badania, Luis i Walter natychmiast przekonali się, że mieli rację nie ufając samej tylko grubości skał. Okazało się, iż chuda warstewka (zwana granicą K-Pg) zawierała aż trzydziestokrotnie więcej atomów irydu od skał leżących poniżej jak i powyżej. Oczywiście dla poprawności, testy przeprowadzono również dla próbek pochodzących z różnych miejsc na Ziemi. Wszędzie uzyskano podobne, czasem nawet jeszcze wyraźniejsze wyniki. Coś w tym wszystkim nie dawało Alvarezom spokoju. Zdecydowali się na pomiary irydu aby nie wyciągać zbyt szybkich wniosków, w oparciu o najprostsze przesłanki. Teraz, znając stężenie rzadkiego pierwiastka w poszczególnych warstwach, powinni założyć, że iły o centymetrowej grubości odkładały się długie dziesiątki lub setki milionów lat. Czy aby znów nie wpadli w pułapkę pochopnych konkluzji? Teza o materiale skalnym akumulowanym dziesiątki razy wolniej niż przeciętna, brzmiała nierealnie. W związku z tym badacze zdecydowali się wysunąć zupełnie inną, dość szokującą hipotezę. Zgodnie z nią, granica K-Pg uformowała się szybko, a nadwyżka irydu przybyła z kosmosu nagle, świadcząc o jakimś bardzo burzliwym wydarzeniu. Strzałka wskazuje na cienką warstwę, zawierającą zwiększone stężenie irydu. W 1980 roku magazyn Science opublikował przełomowy artykuł Pozaziemska przyczyna wymierania między Kredą a Trzeciorzędem, podpisany przez Luisa i Waltera Alvarezów, Franka Asaro i Helen Michel. Praca nie została ciepło przyjęta. Szczególnie rozdrażnieni byli przedstawiciele środowiska geologów i paleontologów, traktujące jako potwarz fakt, iż jedno z najgłośniejszych odkryć z ich działki, przypadło de facto amatorowi. Zwłaszcza takiemu, który podkreślał swój dystans do nauk o Ziemi, odpowiadając oponentom: Czuję się dumny z bycia fizykiem. Fizyk reaguje natychmiast, gdy tylko ktoś przedstawi mu argumenty podważające teorię, w którą dotychczas wierzył. Luis Alvarez Tak czy inaczej, teza broniła się sama, zwłaszcza za sprawą niesłychanie precyzyjnych przewidywań popartych licznymi obliczeniami. Autorzy przedstawili dokładne warunki, wedle których ciało niebieskie o masie 34 miliardów ton uderzyło 66 milionów lat temu w Ziemię z energią ponad 100 milionów megaton, wybijając krater o średnicy około 150 kilometrów. Taki impakt powinien wyrzucić w atmosferę odpowiednią ilość pyłu, który opadając przez kolejne kilka lat, uformował granicę K-Pg. Choć to nie było głównym tematem pracy, uczeni mogli pokusić się o ostrożny wniosek – oparty o obserwacje erupcji wulkanicznych, jak słynny wybuch Krakatau z 1883 roku – że taka katastrofa mogła na tyle skutecznie zasłonić niebo, aby urwać łańcuch pokarmowy u samej podstawy. To wystarczyłoby do wymarcia większości gatunków, włączając w to wielkie gady. Fizyk i piramidy Koncepcja impaktowa do dziś posiada przeciwników, ale i tak zdobyła szerokie uznanie, najpełniej tłumacząc nagłe – w geologicznej skali czasu – zniknięcie dinozaurów. Jej architekt zmarł po walce z nowotworem w 1988 roku, pozostawiając po sobie godną pozazdroszczenia spuściznę. Mimo to, nazwisko Alvareza pozostaje w cieniu innych gigantów dwudziestowiecznej nauki. Być może to kwestia uwielbienia i prestiżu jakimi zwykliśmy obdarzać teoretyków? Sądzę, że tym bardziej warto znać typowego doświadczalnika, który pasją, sukcesami i zakresem zainteresowań nie ustępował w niczym Nielsowi Bohrowi, Erwinowi Schrödingerowi czy Richardowi Feynmanowi. Na zakończenie jeszcze ciekawostka. Kilka lat temu na łamach Nature, pojawiła się zaskakująca publikacja dotycząca Piramidy Cheopsa. Naukowcy monitorując przechodzące przez starożytną budowlę miony – cząstki padające na Ziemię wraz z promieniowaniem kosmicznym – odnaleźli ślad kolejnej komory, mającej aż 30 metrów długości. Jako, że na nowe pomieszczenie w Wielkiej Piramidzie nie trafiliśmy od dekad, odkrycie słusznie narobiło nieco szumu. Jedyne czego mi brakowało w licznych przekazach medialnych to wzmianka, że pomysłodawcą nowatorskiej oraz bezinwazyjnej metody prześwietlania piramid był Luis Walter Alvarez, który zaproponował użycie promieniowania kosmicznego w… 1967 roku. Literatura uzupełniająca:M. Benton, Gdy życie prawie wymarło. Tajemnica największego masowego wymierania w dziejach Ziemi, przeł. A. Hołdys, Warszawa 2017;W. Alvarez, Dinozaury i krater śmierci, przeł. N. Ryszczuk, Warszawa 1999;W. Trower, Luis Walter Alvarez 1911-1988. A Biographical Memoir, [online: Nowak, Zagadka późnokredowego wymierania, “Przegląd zagadnień naukowych” LIII, 2 (2008);E. Segrè, K-Electron Capture by Nuclei, [w:] W. Trower, Discovering Alvarez. Selected Works of Luis W. Alvarez, with Commentary by His Students and Colleagues, Chicago 1987;L. Alvarez, The Hydrogen Bubble Chamber and the Strange Resonances, [online: Naukowy totalitarysta. Jeśli nie chcesz aby wpadli do Ciebie naukowi bojówkarze, zostaw komentarz. Krater ulokowany na Antarktydzie jest ponad 2 razy większy od tego na półwyspie Yucatan zabijającego dinozaury – (spowodowanego przez obiekt o średnicy ok. 10km). Naukowcy doszli do wnioski iż, krater taki jak pod lodami bieguna Ziemi, musiało spowodować ciało o średnicy 50 km. zapytał(a) o 18:05 Dlaczego dinozaury wyginęły? Odpowiedzi Dinozaury zniknęły nagle przed ok. 65 milionami lat. Wg jednej z teorii śmierć przyszła z kosmosu. W Ziemię uderzył meteoryt lub kometa o średnicy 10 km i prędkości 100 tysięcy km/h tworząc gigantyczny krater o średnicy 250 km! Krater odpowiedniego wieku i wielkości zlokalizowano na półwyspie Jukatan. Skutki uderzenia były podobne jak podczas wybuchu bomby jądrowej. Uderzenie spowodowało olbrzymie pożary, wysokie fale powodziowe i ogromne burze. Ale najgroźniejsze miało dopiero nadejść. Do atmosfery została wybita ogromna chmura pyłów i popiołów, która na wiele miesięcy przysłoniła Słońce. Spowodowało to nagły spadek temperatury, wskutek czego wymarły rośliny i zwierzęta. Okres wymierania trwał ponad 5 milionów lat, powodując zagładę nie tylko dinozaurów i gadów latających, lecz także pewnych roślin i ssaków. W ich miejsce pojawiały się inne ssaki i inne rośliny. Uderzenie meteorytu lub nagła katastrofa mogły dodatkowo utrudnić coraz bardziej niesprzyjające warunki egzystencji zwierząt i roślin, ale nie mogły być wyłączną przyczyną ich zagłady. Prawdopodobnie nigdy nie będziemy wiedzieli na pewno, jak było naprawdę. Ale zapewne była to największa klęska żywiołowa w ciągu ostatnich 200 milionów lat. Podobna miała miejsce 250 mln lat temu, w permie, kiedy to wyginęło 90% ówcześnie żyjących gatunków. Robin7 odpowiedział(a) o 18:11 Współczesne hipotezy przyczyn wyginięcia dinozaurów: * Za najbardziej prawdopodobną hipotezę uważa się kosmiczną katastrofę, spowodowaną uderzeniem meteorytu lub komety o średnicy powyżej 10 km. Jako pierwszy hipotezę tą wysunęli Luis Walter Alvarez i jego syn Walter Alvarez[3] Krater uderzeniowy, o nazwie Chicxulub, został odkryty w Meksyku na Półwyspie Jukatan i pod wodami Zatoki Meksykańskiej. Odkryto jeszcze kilka kraterów pochodzących najprawdopodobniej z tego samego okresu, krater Silverpit na dnie Morza Północnego i krater Bołtysz na Ukrainie. Istnieje hipoteza według której z Ziemią zderzyła się kometa, rozerwana siłami pływowymi. Niedawno zidentyfikowano także gigantyczny krater Śiwa na dnie Morza Arabskiego, większy niż struktura uderzeniowa na Jukatanie, być może utworzony przez uderzenie meteorytu o średnicy nawet 40 km. * Na granicy ery mezozoicznej i kenozoicznej nastąpiły zmiany klimatyczne, które według jednej z teorii spowodowane były wzmożoną aktywnością wulkaniczną. Zrobiło się chłodniej i pojawiły się pory roku z zimą oraz duże roczne wahania temperatury. Dinozaury mogły przetrwać jedynie w cieplejszych rejonach. Za tą tezą przemawia fakt, że w tym właśnie okresie powstały trapy Dekanu – olbrzymie pokrywy lawowe na obszarze dzisiejszych Indii. Nie przeczy ona jednak hipotezie katastrofy kosmicznej, a nawet ściśle się z nią wiąże. Tak potężne uderzenie jak to, które spowodowało powstanie krateru Śiwa mogło być istotną przyczyną wzmożonego wulkanizmu w tym regionie. zaczerpnięte z wikipedi {[LINK]} 65,5 mln lat temu wraz z większością dinozaurów wymarły niemal dwie trzecie innych organizmów żywych na Ziemi. Było to jedno z pięciu masowych wymierań w dziejach życia na Ziemi, ale nie dinozaurów do ery kenozoicznej przetrwały jedynie ptaki, będące wyspecjalizowaną grupą opierzonych, latających teropodów. Zobacz też: paleoceńskie nadal spierają się, co było przyczyną wymierania kredowego oraz jak długo trwało. Nie ma dowodów geologicznych i paleontologicznych, czy dinozaury wymarły w ciągu kilkuset lat czy kilku milionów lat. Uważa się, że przyczyna wymarcia dinozaurów powinna wyjaśniać także wymarcie w tym samym czasie innych grup organizmów, w tym morskich, amonitów, wielu gatunków otwornic. Więc chociaż na przestrzeni lat powstało wiele różnorodnych teorii, hipotezy tłumaczące wyłącznie wymarcie dinozaurów (np. konkurencja ssaków, epidemia, rozwój roślin okrytonasiennych itp.) są powszechnie że nie o to chodzi ale o to odpowiedź na twoje pytanie :Wielkie gady panowały na Ziemi prawie przez cała erę mezozoiczną tj. przez około 160 mln lat. Wymarcie tak potężnej grupy zwierząt mogła wywołać jedynie wielka katastrofa ekologiczna lub ciąg wydarzeń niekorzystnych na tyle, że dinozaury na zawsze zniknęły z naszego się że główną przyczyna wymarcia tych wielkich gadów było zderzenie ogromnego meteorytu ( prawie 10 km średnicy) z Ziemią około 65mln lat temu. Siła zderzenia mogła być tak wielka, że można ja przyrównać do siły wybuchu broni atomowej zgromadzonej na całym świecie. Energia cieplna powstała w czasie uderzenia wywołała ogromne pożary, które w kilkanaście dni pochłonęły całą szatę roślinną Ziemi. W wyniku gromadzących się dymu i pyłów niebo zasłonięte było ciemnymi chmurami, powodującymi ciemność na całym świecie utrzymującą się przez kilkanaście miesięcy. Ograniczenie promieniowania świetlnego przez tak długi czas wpłynęło na ochłodzenie się klimatu i zatrzymanie procesów fotosyntezy . Czynniki te wpłynęły na redukcje znacznej ilości szaty roślinnej. Dodatkowa siła uderzenia meteorytu w ziemię wywołała wielkie fale tsunami i powodzie. Kwaśne deszcze padające z chmur pełnych zanieczyszczeń zdewastowały zapewne resztki roślinności. W takich warunkach roślinożerne w przeważającej części wielkie gady nie miały dużych szans przeżycia. Kurcząca się populacja dinozaurów roślinożernych, na które polowały mięsożerne gatunki spowodowała w końcu wymarcie tych drugich z powodu :) Myślę że pomogłam :) Według wiekszości ludzi to kometa spadła na ziemie i była ziemia w jakby kurzu i potem nie było słońca i rosliny zmarły i nie bylo porzywienia blocked odpowiedział(a) o 18:49 Prawdopodobnie W Ziemię Uderzył Ogromny Także Wersja Że Ssaki Wykradały Jaja Jeszcze Wersja , O Zmianie Jeszcze Dokładnie Nie Wie Co Się Tam To Dla Dinozaurów Był Koniec Świata. Jest jedno wytłumaczene Karthus wzioł ulta i koniec. blocked odpowiedział(a) o 09:44 poprostu spadł na ziemię Wielki meteoryt dlatego ze meteoryty wlecziasłw na ziemie Golden odpowiedział(a) o 17:37 Pytanie jest proste i tak w zasadzie nikt tego niewie istnieją teorie że wygineły przez meteoryt który spadł na ziemie ale mogły też spowodować to wybuchy wulkanów albo brak roślin gry dinazaury roślinożerne pozdychały z głodu mięśożerne dinozaury pożerały ich wzłoki i dlatego wygineły . Dinuśki i tak nie mogłyby teraz żyć, bo przez większa grawitacje połamałyby im się kości... bo nie wytrzymałyby one ciężaru ciała... mięśni, narządów itp. ;p hehe...;] A co do teorii no to wiadomo...;p chyba, że jest jeszcze jakaś inna teoria. ;] to jest głupie pytanie.. to każdy wie...hehe... meteoryt spadł na ziemie..;P blocked odpowiedział(a) o 15:35 DLACZEGO WYMARŁY Nikt dokladnie nie wie dlaczego dinozaury wymarły. ►Być może były zbyt wielki i nie mogly się wymarly i te mniejszę? ►Może były zbyt mało przepiegłr,aby dinozaury nie zamieszkiwały ziemi 165mln lat ►może nie były odporne na trujące rośliny a nowe rosliny byly trujące....Ale przecież wziąż miały dostatek innych roślin►A może ssaki zjadały zbyt wiele dinozaurych jaj?Wtedy wygineły by prędzej ►Biektórzy uczeni przypuszczeją,że wygineły w następstwie uderzenia wielkiego meteorytu(ześć jest taka że podejrzewa że to bylo w promieniu 10km)o sprawia,że do stmosfery dostały się wielkie ilości płynu,który przesłonił słonecznego ciepła mógł zabić dinozaury▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓▓Ludzie gdzies tam w szwajcari maja robic jakies wielkie kolo w promieniu kiludziesieciu kilometrow i cos tam wybuchnie i to będzie jakis eksperyment(nie dośwaidczenie!)tak mi mowil dziadek...ale nie wiem czy do konca go zrozumialem cos takiego mi mowil może ludzie jak zrobia jakis eksperyment dowiedza sie czy to prawda! meteor walnoł w ziemie większa część dinozaurów przeżyła powstał wulkan po jakimś czasie z wulkanu wylała sie lawa dużo dinozaurów i roślin przeżyło zaczeła kończyć sie roślinność nagle zrobił się upał który prawdopodobnie dochodził do 200 stopni dużo dinozaurow wymarło nastała zima mało wymarło a potem miesiożerne wyjadały inne dinozaury aż wreszcie te co przeżyły zamieniły sie w ptaki według mnie tak było ale nic nie wiadomo Nie wiemy, kiedy dokładnie pojawiły się pierwsze dinozaury. Najstarsze znaleziska pochodzą z okresu między 200 a 220 milionów lat temu. Według nich możemy stwierdzić, że dinozaury żyły na terenie wszystkich dzisiejszych siedmiu kontynentach - nawet na powodów wyginięcia dinozaurów stwarza wiele problemów. Do dzisiaj właściwie nie wiadomo, co takiego się stało, że wymarły te wielkie gady lądowe. Pytanie jest tym bardziej zasadne, że nie pozostawiły po sobie żadnych potomków, podobnie jak pterozaury i gady morskie. Zasadnicza jednak różnica między tymi trzema grupami jest taka, że tylko dinozaury były tak zróżnicowane. Czy to możliwe, aby tak dobrze zapowiadający się szczep gadów poniósł całkowitą katastrofę po osiągnięciu sukcesu nie mającego równych w historii życia na Ziemi? To właśnie stało się około 66 milionów lat biologicznyPaleontolodzy do dzisiaj szukają sprawców tej wielkiej tragedii dinozaurów. Mają nawet listę kilku podejrzanych, ale udowodnienie im winy może potrwać jeszcze wiele, wiele lat. Na tej liście jedno z pierwszych miejsc zajmują... same dinozaury. Przypuszcza się bowiem, że tak szybki i intensywny proces różnicowania i rozwoju dinozaurów spowodował nie mniej szybkie wyczerpywanie się tzw. potencjału biologicznego. Efektem tego była degeneracja (osłabienie) gatunków, które nie mogły już przystosować się do nowych warunków życia, jakie powstały na Ziemi pod koniec ery znaczącym podejrzanym jest wzmożona aktywność wulkanów w kończącym erę mezozoiczną okresie kredowym. W rezultacie ich wybuchów w atmosferze pojawił się kwas solny HCl, który podczas reakcji chemicznych zamienił się w chlor. Ten z kolei zniszczył warstwę ozonu, co doprowadziło do utworzenia się tzw. dziury ozonowej. Możliwe jednak, że oddziaływanie wybuchów miało inny wybuchom towarzyszyło wydzielanie do atmosfery znacznych ilości dwutlenku węgla CO2. Spowodowało to powstanie "efektu cieplarnianego" oraz znaczny wzrost temperatury powietrza, z czym nie mogły sobie poradzić dinozaury nie mające sprawnych mechanizmów utrzymania stałej temperatury geologiczneWinę za wyginięcie dinozaurów przypisuje się również procesom geologicznym, jakie zachodziły pod koniec ery mezozoicznej. Rozchodzeniu się kontynentów towarzyszyło podnoszenie się poziomu oceanów oraz zalewanie wielkich obszarów lądów - przede wszystkim nadbrzeżnych nizin, które zawsze były bardzo licznie zamieszkiwane przez dinozaury. Powstało wiele lokalnych mórz oddzielających niewielkie, izolowane fragmenty lądów. W tych warunkach dinozaury nie miały możliwości do dalszej wymierania dinozaurów mogła być też... bujna szata roślinna. Aż do początku kredy we florze dominowały rośliny o delikatnych tkankach, z którymi dinozaury roślinożerne dobrze sobie radziły. Ale w kredzie rozpoczął się rozwój nowoczesnej, współczesnej szaty roślinnej. Bardzo licznie pojawiły się rośliny kwiatowe: drzewa, krzewy i rośliny zielne. Ich twarde tkanki- przede wszystkim liście- były już niedostępne dla dinozaurów, które nie mogły ich strawić. Wymieranie gatunków roślinożernych oczywiście musiało pociągnąć za sobą (i pociągnęło) zagładę dinozaurów za katastrofę kopalnych gadów lądowych obarcza się również żyjące w ich cieniu ssaki. Co prawda były one przez całą erę mezozoiczną niewielkimi i nielicznie występującymi zwierzętami, ale w miarę upływu czasu ich znaczenie rosło. Nie stanowiły bezpośrednio zagrożenia, ale ponieważ część z nich była roślinożerna, stanowiły dla wielkich gadów konkurencję. Sytuację tych ostatnich pogarszał dodatkowo fakt, iż jako wielkie zwierzęta musiały żyć w dużym rozproszeniu. Tylko wówczas mogły na znacznym, zajmowanym przez siebie obszarze, znaleźć odpowiednią ilość pożywienia. Gdy zaczęły pojawiać się i dominować rośliny kwiatowe, ssaki były lepiej przystosowane do wykorzystywania tego rodzaju pokarmu i dlatego mogły przetrwać. One również, dzięki swojej stałocieplności były mniej wrażliwe na zmiany czynników atmosferycznych i to dawało im również wielką przewagę nad dinozaurami. Konkurowanie o pokarm to nie jedyny sposób, w jaki ssaki mogły wpływać na liczebność kopalnych gadów grę wchodzi również ich drapieżnictwo oraz wszystkożerność. Oczywiście trudno sobie wyobrazić, aby niewielkie ssaki drapieżne polowały na kilkudziesięcio- lub kilkusetkrotnie większe od siebie dinozaury. Jeżeli jednak przyjmiemy, że niektóre z nich plądrowały znalezione przez siebie gniazda gadów i zjadały ich jaja, to wówczas nasze rozumowanie nabierze sensu. Nie byłby to wyjątek - podobnie zawleczone na Nową Zelandię szczury wytępiły wiele gatunków ptaków, które zakładały gniazda na z kosmosuWszystkie wymienione dotychczas przyczyny zagłady dinozaurów łączy jedna cecha: zarówno zarówno zjawiska klimatyczne i geologiczne oraz konkurencja ze strony innych grup zwierząt i nieprzystosowanie do zachodzących zmian są czynnikami ziemskimi, powstałymi na Ziemi i na Ziemi oddziaływującymi. Ogrom katastrofy sprawia jednak, że przyczyn tragedii szuka się również poza Ziemią. Niektórzy usiłują dopatrzyć się związku z okresowo - co 26 milionów lat- pojawiającymi się w pobliżu naszej planety gwiazdami. Nie była to chyba prawdziwa przyczyna, bowiem katastrofa kosmiczna musiałaby doprowadzić do całkowitej zagłady życia i rozpoczęcia całej jego ewolucji na nowo. Możliwe jednak, że mniejsza kolizja kosmiczna spowodowała warunki, których nie mogły przeżyć dinozaury. Okazuje się bowiem, że przed 66 milionami lat na Ziemię, w pobliżu meksykańskiego półwyspu Jukatan, spadł lecący z prędkością 100 000 km/godz. wielki meteoryt o średnicy 10 upadek wywołał trzęsienia ziemi, burze i wielkie fale oceaniczne. Siła eksplozji była znacznie większa od wybuchu kilkudziesięciu bomb atomowych. Podczas tej katastrofy wzbiły się w powietrze wielkie masy pyłu. Te z kolei spowiły Ziemię całunem chmur, przez które nie docierały już do jej powierzchni promienie słoneczne. Klimat się ochłodził, po raz pierwszy w niektórych rejonach spadł śnieg, wymarło wiele roślin stanowiących pokarm dinozaurów. Tego nie mogły one już temperatura, śnieg i głód stopniowo doprowadziły te wielkie gady do całkowitej zagłady. Stało się tak między innymi i dlatego, że w czasie swojej długiej ewolucji dinozaury wyczerpały dane im przez naturę zdolności przystosowywania się do warunków środowiskowych. Była to cena, straszna cena za wiele milionów lat panowania i sukcesu wyżej przyczyny nie wyczerpują długiej listy winnych zagłady dinozaurów, ale jedynie te mogą być poważnie brane pod uwagę. Nie jest wykluczone, że oddziaływał nie jeden, ale wiele czynników na raz i dopiero ich suma dała tak przerażający efekt. Być może jednak nigdy nie dowiemy się, co naprawdę wydarzyło się ponad 60 milionów lat temu.[LINK]najlepiej kupić książkę a wszystkiego się dowiesz Jest kilka teorii. Wszystkie oparte sa na wierzeniach, teorii i prawdopodobienstwie poniewaz bylo to bardzo dawno temu i nikt nie moze byc tego pewny na 100%. Prawdopodobnie nastapily zmiany klimatyczne i wyginely. Prawdopodobne jest rowniez ze uderzyl w nie meteoryt , prawdopdoobne jest rowniez, ze zginely w powodzi, mogła byc tez wielka zaraza przez co wyginely.. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
David Lambert – „Księga dinozaurów”, Warszawa 1993; Dana Desonie – „Kosmiczne katastrofy”, Warszawa 1997; Walter Alvarez – „Dinozaury i krater śmierci”, Warszawa 1999; Richard Leakey & Roger Lewin – „Szósta katastrofa”, Warszawa 1999; Douglas Palmer – „Atlas prehistorii”, Warszawa 2001.

Home Książki Popularnonaukowa Dinozaury i krater śmierci Sześćdziesiąt pięć milionów lat temu wydarzyło się na Ziemi coś, co spowodowało zagładę niezliczonych gatunków roślin i zwierząt. Dinozaury - największe zwierzęta, jakie kiedykolwiek zamieszkiwały naszą planetę - zniknęły na zawsze. Poszukiwanie przyczyn tego zdarzenia zawiodło naukowców na półwysep Jukatan w Meksyku. Odnaleziony tam olbrzymi krater świadczy o tym, że kataklizm prawdopodobnie nadciągał z kosmosu i był porównywalny z wybuchem stu milionów bomb wodorowych. Gigantyczne fale morskie, szerzące się przez cały kontynent pożary i gęsty pył odbierający Ziemi ciepło słoneczne doprowadziły do niewyobrażalnej katastrofy... Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni. Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie: • online • przelewem • kartą płatniczą • Blikiem • podczas odbioru W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę. papierowe ebook audiobook wszystkie formaty Sortuj: Podobne książki Oceny Średnia ocen 6,8 / 10 38 ocen Twoja ocena 0 / 10 Cytaty Powiązane treści

Krater Chicxulub ma średnicę o długości 150 km i głębokość kilometra. Powstał około 66 mln lat temu, czyli w tym samym czasie kiedy zaczęło się wymieranie kredowe. Krater to pozostałość po uderzeniu planetoidy lub komety. Naukowcy są coraz bliżej odkrycia co dokładnie mogło to być. Czytaj także: Niezwykłe odkrycie na pustyni.

Wyświetleń: 25,369 Ilekroć słyszymy imię Dinozaur, pierwszym obrazem, który przychodzi nam do głowy, jest gigantyczne zwierzę z długą szyją, ogromnym pyskiem i długim ogonem. Może migawka z filmu Jurassic Park! Jest to dość oczywiste, ponieważ bardziej niż oglądanie na zdjęciach skamieniałości i szczątków gigantycznego zwierzęcia, które kiedyś istniało na Ziemi, przypominamy sobie poruszający charakter filmu. Tak, dinozaury istniały i żyły na tej samej Ziemi, na której teraz żyjemy. Miejsce, w którym to czytasz, może być miejscem spoczynku gigantycznego dinozaura kilka milionów lat temu, lub może być tam, gdzie ostatni żyjący dinozaur oddychał jako ostatni. Dla niektórych brzmi to fascynująco i przerażająco, ale to prawda, że ​​tam byli, żyli, ale nie mogli przetrwać długo. Kredyt: Pixabay Dinozaur: wiarygodna tajemnica Chociaż dokładne pochodzenie i czas ewolucji dinozaurów nie są jasne, gigantyczny gatunek gadów był oczywistym zwierzęciem w środkowym i późnym okresie triasu ery mezozoicznej. Było to około 233 do 243 milionów lat temu. Jednak dinozaury są dominującym gatunkiem w okresie jurajskim i kredowym, od których wzięła się nazwa filmu Jurassic Park. Badania donoszą, że obecnie jedynymi gatunkami najbliższymi wymarłym gatunkom są ptaki, które wyewoluowały z Pierzastych Dinozaurów. O dinozaurach Dinozaury to gatunek, który istniał w prehistorycznym okresie naszej planety, a ich istnienie sięga około 230 milionów lat temu. Tak więc dinozaury są znaczącą częścią kladu gadów Dinosauria. Jest to zróżnicowana grupa gadów obejmująca gatunki o różnych kształtach i rozmiarach. Istniały na świecie od ponad 140 milionów lat, aw niektórych częściach przetrwały nawet o 20 milionów lat dłużej. Grupa gadów obejmuje około 300 rodzajów i ponad 700 gatunków. Ta zróżnicowana grupa składa się z dinozaurów, takich jak Spinozaur, który jest ogromny, i gatunków takich jak Microraptor, który jest tak mały jak kurczak. Nawet będąc gadami, Dinozaury miały wyprostowaną postawę z nogami umieszczonymi pod ich ciałami. Dzięki temu ich waga była bardziej zrównoważona, niezależnie od ich wielkości. Źródło: Wiadomości ABC Klasyfikacja gatunków Dinozaury są członkami podklasy gadów zwanych archozaurami. Podklasa ta obejmuje również krokodyle i ptaki. Więc to bardzo dobrze uzasadnia podobieństwo, które widzimy między dinozaurami a krokodylami. Podobnie jak inne gatunki gadów, dinozaury składały jaja do reprodukcji. Cały proces reprodukcji i produkcji genetycznej jest bardzo podobny do ptaków. Budują też gniazda, wysiadują jaja po złożeniu i wysiadują je jak każdy dzisiejszy ptak. Uważa się jednak, że dinozaury są wyjątkowe pod względem opieki rodzicielskiej. Dorośli opiekują się młodszymi nowo wyklutymi przez pierwsze kilka miesięcy. Następnie karmią je, każą uczyć się umiejętności, a na koniec, gdy są już w stanie żyć samodzielnie, dorośli je uwalniają. Podczas gdy dinozaury były pierwotnie dwunożne, kilka starożytnych grup obejmowało zwierzęta czworonożne, a niektóre były w stanie przełączać się między nimi. Wszystkie grupy dinozaurów miały wspólne skomplikowane cechy pokazowe, takie jak rogi lub grzebienie, podczas gdy niektóre wymarłe gatunki wyewoluowały zmiany szkieletowe, takie jak zbroje kostne i kolce. Klasyfikacja dinozaurów Podczas gdy obecny rodowód ptaków jest zwykle niewielki ze względu na ograniczenia latania, kilka prehistorycznych dinozaurów miało ogromne ciała. Uważa się, że największe dinozaury zauropodów mierzyły metrów (130 stóp) długości i 18 metrów (59 stóp) wysokości, co czyni je największymi stworzeniami lądowymi wszechczasów. Powszechne przekonanie, że nieptasie dinozaury były niezmiennie masywnymi łodygami, częściowo z powodu błędu zachowania, ponieważ ogromne, mocne kości mają większe szanse na przetrwanie, dopóki nie zostaną skamieniałe. Wiele dinozaurów było stosunkowo małych, a niektóre osiągały tylko 50 centymetrów (20 cali) długości. Skąd wiemy o dinozaurach? Paleontologia jest przedmiotem nauk zajmujących się badaniem życia starożytnego. Tutaj naukowcy badają życie planety, która istniała od okresu prehistorycznego, a nawet wcześniej. Badania obejmują ssaki, gady, rośliny, organizmy wodne, grzyby, owady, a nawet mikrogatunki. Nauka o Dinozaurach znajduje się również w programie Paleontologii. W latach dwudziestych XIX wieku na angielskich wsiach odkryto pierwsze w historii ślady gigantycznych dinozaurów. Ludzie przypuszczali, że to kości kolosalnego gada lądowego lub gigantycznej jaszczurki. Jednak termin „Dinozaur” został po raz pierwszy ukuty przez Richarda Owena, znanego paleontologa z Wielkiej Brytanii, w 1820 roku. Badania nad dinozaurami Owen podczas swoich badań zaobserwował kilka znaczących różnic, które odróżniały ten gatunek od innych gadów. Badał kości trzech różnych gatunków – Megalosaurus, Iguanodon i Hylaeosaurus. Odkrył, że wszystkie trzy gatunki są gadami lądowymi, mają inną i wyprostowaną budowę ciała, a przede wszystkim są znacznie większe niż jakikolwiek żyjący gad tamtych czasów. Jego badania i badania kości zaowocowały stworzeniem nowej grupy gadów, 'Dinosauria'. Słowo to pochodzi od dwóch starożytnych greckich słów – 'dinos, co oznacza straszny, i Saurus, co oznacza gad lub jaszczurka. Ślady dinozaurów są sporadyczne. Zwykle zwierzę lub żywa istota w okresie starożytnym znajduje się z jego skamieniałości. Ale jest bardzo niewiele śladów Skamieniałości dinozaurów które mogłyby dostarczyć więcej informacji. Co więcej, jest to zwierzę lądowe, a znalezienie szczątków zwierzęcia żyjącego na lądzie staje się trudniejsze. Dlatego naukowcy poinformowali, że fizyczne szczątki dinozaurów, jakie kiedykolwiek znaleziono, musiały żyć w pobliżu rzeki, jeziora lub innego dużego zbiornika wodnego. Kredyt: Pixabay Jak powstają skamieliny dinozaurów? Podstawowym źródłem wiedzy o istnieniu starożytnego zwierzęcia jest badanie skamieniałości. Kiedy zwierzę umiera, jego ciało wraz z różnymi okolicznościami zamienia się w skamielinę. Tak więc, mimo że dinozaury żyły 230 milionów lat temu, zdobyliśmy dość dużą wiedzę o nich ze skamielin. Skamieniałości to zachowane szczątki zwierzęcia. Jest to bardzo długi proces i wymaga wiele łaski ze strony zjawisk naturalnych, aby przemienić zwierzę w skamielinę. Niemniej jednak jest to sposób natury na zachowanie dowodów jej pradawnych zwierząt i żywych organizmów. Aby uformować się skamieniałość zwierzęcia, musimy spełnić określone kryteria. Kiedy zwierzę umiera, miękkie części ciała gniją, a padlinożercy w naturze konsumują jego część. Dlatego, aby powstała skamielina, ciało musi być zakopane w błocie, piasku lub mule. Jeśli ciało nie zostanie zagrzebane pod osadem, wchodzi w kontakt z większą ilością tlenu, zaczyna się rozkładać, a fizyczne ślady ciała nie pozostają. Po pochówku na górze powstaje więcej warstw osadu, co wywiera większy nacisk i zamienia go w skałę osadową. Wreszcie, pod wpływem kontaktu minerałów w wodzie, szczątki ciała zamieniają się w kamienie. Jednak cały proces trwa miliony lat. Tworzenie skamieniałości Kontakt wody ma duże znaczenie w procesie powstawania skamieniałości. Jest to jeden z powodów, dla których nie jesteśmy świadkami wielu skamieniałości dinozaurów ani żadnego zwierzęcia żyjącego na lądzie, jak widzimy w przypadku zwierząt wodnych. Jednak na podstawie znalezionych do tej pory skamieniałości dinozaurów paleontolodzy mocno wierzyli, że musiały one żyć w pobliżu zbiorników wodnych. Rodzaje dinozaurów Z powodu niekompletnych zapisów kopalnych i braku wystarczających dowodów, naukowcy nie potwierdzili dokładnej liczby wszystkich gatunków dinozaurów. Jednak niektórzy uważają, że istnieje ponad 300 rodzajów i ponad 700 ważnych gatunków, które zostały zweryfikowane i nazwane. Ale jeśli trzeba zacytować Marka Norella, kuratora Macaulay i przewodniczącego Wydziału Paleontologii. Cytat brzmi: „Spośród wymarłych dinozaurów, tradycyjnych dinozaurów, które zniknęły około sześćdziesiąt pięć przecinek cztery miliony lat temu, istnieje około dwunastu lub trzynastu różnych gatunków, które zostały nazwane. Tak więc, jeśli mówisz o tych, dwunastu lub trzynastu setkach; jeśli mówimy o całości dinozaurów, powiedzielibyśmy, że jest to ponad dziesięć tysięcy plus tysiąc trzysta. Jest to więc niezwykle zróżnicowana grupa”. Jest jednak kilka nazw wybranych gatunków dinozaurów, o których warto wiedzieć. Spójrz na listę. Z okresu triasu Celofizy bauri Z okresu jurajskiego Plateozaur engelhardti Allosaurus fragilis Apatozaur excelsus Barozaur lentus Kamarazaur lentus kamptozaur dispar Diplodocus Longus. Mamenchizaur hohuanensis Ornitholestes hermanni Stegozaur stenops Z okresu kredowego Albertosaurus libratus Anatotytan copei Ankylosaurus magniventris Argentinosaurus huinculensis Centrozaur apterus Chasmosaurus kaiseni /belli Korytozaur Kazuarius Deinonychus anthiroppus Edmontonia rugosidens Edmontozaur annectens Hesperornis regalis Hypakrozaur altispinus Lambeozaur lambei Celer mikrowenatorowy Owiraptor filoceratops Pachycefalozaur wyomingensis Prosaurolophus maximus Psittacosaurus mongoliensis Saurolophus Osborli. Zauropelta edwardsi Saurornithoides mongoliensis Struthiomimus Altus Styrakozaur albertensis Dolina Tenontozaura Triceratops horridus. Tyrannosaurus rex Velociraptor mongoliensis Źródło: National Geographic Nazwy dinozaurów Ponieważ poznałeś już różne rodzaje dinozaury, a niektóre są bardzo trudne do wymówienia, istnieje sposób, aby dowiedzieć się o gatunku po prostu patrząc na nazwę. Każdy gatunek – żyjący czy wymarły, ma dla siebie naukową nazwę. Dinozaury muszą również przestrzegać tego Międzynarodowego Kodeksu Nomenklatury Zoologicznej, zgodnie z którym nazwa naukowa powinna składać się z dwóch części. Pierwsza część nazywa się rodzajem, a druga część nazywa się specyficznym epitetem. Klasyfikacja nazw Nazwa dinozaurów pochodzi od ich budowy anatomicznej i zachowania. Nazwy zawierają greckie i łacińskie korzenie, a szczególna część każdej nazwy zawiera kod zachowania określonego gatunku Dinozaura. Przyjrzyjmy się. Allo – Dziwne Apato – Zwodniczy Bronto – Grzmot Cerat – Rogaty Compso – Ładna Deino – Straszne Echino – kolczasty Elasmo – platerowane Mega – Ogromny Mikro – Mały Nodo - Lumpy. Operacje – Twarz Ornitho – Ptak Raptor – Rozbójnik Rex – Król Saur/Saurus – Jaszczurka Stego – Dach Tri – Trzy Tyranno – Tyran Teraz, gdy znasz ukryte znaczenia, możesz poznać różne cechy i różnice behawioralne dinozaurów. Fakty o dinozaurach Jest kilka interesujących czynników, które chciałbyś poznać. Skamieniałości dinozaurów istnieją na wszystkich siedmiu kontynentach. Dinozaury nieptasie wyginęły około 66 milionów lat temu. Czaszki dinozaurów miały dziurę między oczodołem a nozdrzem. Niektóre dinozaury miały dwie dziury za oczodołem. Różne gatunki dinozaurów mogły chodzić na dwóch nogach, na czterech nogach, a niektóre mogły przełączać się między obydwoma stylami chodzenia. Na skałach młodszych niż 65 milionów lat temu nie znaleziono żadnych skamieniałości dinozaurów. Źródło: National Geographic Jak wyginęły dinozaury? Wyginięcie dinozaurów ze świata jest do tej pory dużym znakiem zapytania. Pomimo wielu teorii i dowodów rzeczowych, które w pewnym sensie konkludują, wielu naukowców wciąż podejmuje wysiłki w celu zbadania bardziej przekonujących powodów wyginięcia tak dominującego i potężnego zwierzęcia ze świata. Podstawowym i powszechnie akceptowanym powodem masowego wyginięcia dinozaurów jest uderzenie obiektu nadlatującego z kosmosu. W księgach Geologii historia organizmów żywych Ziemi jest podzielona na trzy szerokie okresy – paleozoik, mezozoik i kenozoik. Mezozoik to epoka, w której żyły dinozaury. Okresy te są dobrze wyróżnione i można je zaobserwować w formowaniu się skał gór. Skały powstałe w okresach mezozoiku i kenozoiku wyróżniają się solidną widoczną warstwą skalną zwaną granicą KT lub granicą kredowo-trzeciorzędową. Wyraźna grubsza warstwa skał określa, że ​​na progu obu okresów nastąpiła znacząca zmiana w całej bioróżnorodności planety. Ponadto różne formacje skalne na granicy KT również sugerują, że pod koniec ery mezozoicznej wydarzyło się coś wielkiego, co zmieniło całą bioróżnorodność. Badania nad teoriami Doprowadziło to do zakresu większej liczby badań na całym świecie, a ponadto doprowadziło do tego, że cząstki znalezione w granicy KT zawierają rad w takim stopniu, że musiało to być oddziaływanie zewnętrzne na Ziemię. Mając w ręku wszystkie wyniki badań, Luis i Walter Alvarez z Uniwersytetu Kalifornijskiego wysunęli hipotezę, że asteroida z kosmosu mogła uderzyć w Ziemię, pozostawiając wszystkich ludzi na śmierć. Sugeruje również, że rozmiar asteroidy miał średnicę około 10 km, taką samą jak Mount Everest i ważyła setki miliardów ton. Dalsze badania i studia wykazały, że hipoteza była całkowicie słuszna. Krater uderzeniowy był kraterem Chicxulub, który uderzył w półwysep Jukatan w Meksyku. Asteroida uderzyła w atmosferę Ziemi z prędkością 80000 km/h i podgrzała temperaturę planety kilka razy bardziej niż Słońce. Energia uwolniona przez uderzenie jest równoważna 100 milionom bomb atomowych eksplodujących jednorazowo. Powstałe z niej szczątki pokryły orbitę Ziemi i opadły z powrotem na powierzchnię. Odłamki blokowały słońce na wiele miesięcy, a fotosynteza planety ustała. Łańcuch żywnościowy został poważnie dotknięty na całym świecie. Wszystko, co zależy od słońca na przetrwanie, zostało natychmiast stracone. Teorie zagłady Cały ekosystem planety został zniszczony w mgnieniu oka, odbierając życie wszystkim żywym organizmom. W ciągu 1000 kilometrów wokół uderzenia śmierć nadeszła natychmiast. Żyjące dinozaury zmarły później. Ze względu na rozmiary dinozaurów najbardziej ucierpiały. Większe zwierzęta mają zwykle mniejszą populację i krótszy cykl reprodukcyjny. To nawet przyspieszyło masowe wymieranie dinozaurów. Inną ważną teorią jest niedobór cholekalcyferolu wśród tego gatunku. Ten niedobór witaminy D3 mógł doprowadzić do niedożywienia jaj dinozaurów i mógł spowodować śmierć jeszcze przed wykluciem. To mocno uderzyło w proces reprodukcji dinozaurów i spowodowało ich stopniowe wyginięcie ze świata. Jednak uderzenie asteroidy jest bardziej dowodowym powodem wyginięcia dinozaurów. Inną ważną teorią jest niedobór cholekalcyferolu wśród tego gatunku. Ten niedobór witaminy D3 mógł doprowadzić do niedożywienia jaj dinozaurów i mógł spowodować śmierć jeszcze przed wykluciem. Co więcej, mocno uderzyło to w proces reprodukcji dinozaurów i spowodowało stopniowy wyginięcie ich ze świata. Wnioski Po milionach lat ich wyginięcia dinozaury pozostają jednym z najbardziej fascynujących gatunków, jakie kiedykolwiek żyły w przeszłości. Ludzie są zahipnotyzowani wyobrażaniem sobie jego wielkości, kształtu i różnorodności gatunków o różnych zachowaniach i nawykach żywieniowych. Większość dinozaurów była roślinożercami. Żyli w zależności od naturalnych źródeł łańcucha pokarmowego. Jednak niektóre gatunki drapieżne były zależne od roślinożernych dinozaurów, aby zrównoważyć ekologiczny łańcuch pokarmowy. Pomimo tego, że są dominującym zwierzęciem, Dinozaury dostały wyginąć zostawiając niemal znikomy ślad, aby dowiedzieć się o nim więcej. Ze względu na rozmiar, bardziej gigantyczne gatunki mają znacznie mniej zapisów kopalnych dostępnych w naturalnej ochronie. Ponownie, przy mniejszym kontakcie z wodą, natura nie była w stanie zachować skamieniałości zwierzęcia. W takim scenariuszu jedynym dinozaurem, z którym możemy żyć, są ptaki. A jeśli chcemy doświadczyć epoki, w której istniały dinozaury, sztuczny wyimaginowany Park Jurajski jest jedynym miejscem, do którego można się udać. Ale niestety, mimo że gad jest praktycznym i fizycznym dowodem, jedynym wspomnieniem związanym ze słowem Dinozaur jest animowana postać z filmu.

Walter Alvarez i Dinozaury · Zobacz więcej » Krater Chicxulub. Krater Chicxulub – ziemski krater uderzeniowy położony w Meksyku, na półwyspie Jukatan i na dnie Zatoki Meksykańskiej; środek krateru znajduje się w pobliżu miasta Chicxulub, od którego pochodzi jego nazwa. Nowy!!: Walter Alvarez i Krater Chicxulub · Zobacz więcej »
Park narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park) Nieprzystępne, suche tereny, charakterystycznie spękana ziemia i najwyższe temperatury na Ziemi. To wszystko sprawia, że Dolina Śmierci jest jednym z najgroźniejszych dla nieprzygotowanych turystów miejsc w USA, a zarazem miejscem fascynującym. Nic więc dziwnego, że właśnie tutaj kierują się przybywający do Kalifornii miłośnicy dzikiej przyrody, dużych przestrzeni i ci, których męczy zgiełk i atmosfera ciągłej zabawy, jaka panuje na kalifornijskim wybrzeżu. A jest w Dolinie Śmierci, co oglądać, bo choć to obszar nieprzystępny i groźny, na co wskazuje już sama nazwa, to także teren niebywale piękny. Park Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)Park Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)Lokalizacja i klimatPark narodowy Doliny Śmierci to duży, bo obejmujący aż 13 650 kilometrów kwadratowych teren usytuowany na granicy stanu Kalifornia i Nevada. Tak duża powierzchnia sprawia, iż jest to największy park narodowy w obrębie połączonych ze sobą i suchy zwrotnikowy klimat sprawia z kolei, że to także najbardziej gorący z amerykańskich parków narodowych. Klimat ten sprawia także, iż mamy tu do czynienia z charakterystyczną rzeźbą terenu. Odwiedzający ten park skupiają się przede wszystkim na podziwianiu pięknie uformowanej rzeźby obowiązkowym każdej wycieczki do tego parku narodowego jest także wizyta przy słonym jeziorze Badwater, którego nazwa oznacza, iż znajdująca się w nim woda jest niezdatna do to także drugi najniżej położony punkt na zachodniej półkuli, w którym najgłębszy punkt znajduje się 86 metrów poniżej poziomu morza. Park Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park) – BadwaterNajważniejsze atrakcje turystyczneRacetrack PlayaMimo nieco przerażającej nazwy, Park Narodowy Doliny Śmierci co roku przyciąga wielu turystów. Wśród najchętniej odwiedzanych miejsc znajduje się między innymi Racetrack Playa – miejsce po polsku nazywane potocznie torem wyścigowym. To dno wyschniętego słonego jeziora, które swoją nazwę zawdzięcza charakterystycznym, poruszającym się Artystów (Artist’s Palette)Innym miejscem równie chętnie odwiedzanym przez turystów jest tak zwana Paleta Artystów (z ang. Artist’s Palette), czyli grupa pięknie komponujących się skał o różnych Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)BadwaterOdwiedzając Park narodowy Doliny Śmierci nie można też ominąć miejsca zwanego Badwater (w polskich opracowaniach czasami funkcjonuje nazwa Zła woda). Miejsce to jest drugim najniżej położonym punktem na zachodniej półkuli niewielkie, wyschnięte, z charakterystycznymi płatami solnymi o boku ok. 2 metrów długości. Płaty powstały, kiedy dolina wyschła. Samo Badwater powstało ok. 3000 lat temu, kiedy wyschły wody jeziora znajdującego się w tym miejscu. W 1919 roku zanotowano tutaj najwyższą temperaturę na Ziemi wynoszącą °C. Charcoal Kilns (piece do wypalania węgla drzewnego)Warto również zobaczyć charakterystyczne piece do wypalania węgła drzewnego, które zostały zbudowane w drugiej połowie XIX wieku (1867 r.). Węigel wykorzystywany był przy wytopie rud Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)Pole golfowe diabła (Devil’s Golf Course)Turyści odwiedzający Park narodowy Doliny Śmierci powinni także dotrzeć do miejsca nazywanego Polem golfowym diabła (angielska nazwa to Devil’s Golf Course), czyli znajdującego się na pustyni Mojave CraterWreszcie wśród atrakcji turystycznych tego parku narodowego należy wymienić także krater wulkaniczny Ubehebe, którego głębokość wynosi ponad 230 Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)Zabriskie PointPunkt widokowy Zabriskie Point, to miejsce z którego rozciąga się przepiękna panorama na niezwykle interesujące formacje skalne zwane tu badlands (złe ziemie).Zamek Scotty’ego (Scotty’s Castle) / Ranczo Doliny ŚmierciWarto również odwiedzić malowniczą posiadłość, którą rocznie odwiedza ponad 100 tysięcy turystów i poznać historię pewnego oszusta, który ją sobie przywłaszczył – Walter Edward Perry Scott. Park Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park) – Ubehebe CraterFlora (rośliny) Doliny Śmierci Chociaż nazwa Doliny Śmierci sugerować by mogła, iż trudno jest spotkać tu jakiekolwiek organizmy żywe, również w tym nieprzystępnym terenie znaleźć można bardzo ciekawe gatunki fauny i flory. Warto przy tym dodać, iż dzięki bardzo dużym różnicom wysokości (od 86 metrów poniżej poziomu morza w jeziorze Badwater do 3368 metrów nad poziomem morza na szczycie Telescope Peak) mamy w Parku narodowym Doliny Śmierci do czynienia ze zróżnicowanymi warunkami z najbardziej charakterystycznych gatunków roślin, jakie można znaleźć w na niżej położonym obszarze Doliny Śmierci jest Larrea tridentata. To pustynna roślina, która rozrasta się w wyniku powstawaniu zewnętrznych odrostów i zamierania tych znajdujących się wewnątrz, co z biegiem czasu tworzy charakterystyczne elipsy. Najstarszy znany obecnie egzemplarz tej rośliny znajduje się właśnie na terenie pustyni MojavePark Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)Innym popularnym w tych rejonach gatunkiem roślin jest jadłoszyn, czyli małe drzewo strączkowe. W niższych partiach Doliny Śmierci znaleźć też można czteroskrzydły słonawiec, wiecznie zielony krzew, który szczególnie dobrze radzi sobie w trudnych warunkach, jakie panują w Dolinie Śmierci oraz wiele gatunków bylic, w tym przede wszystkim Artemisa terenach położnych wyżej zaobserwować można z kolei jukkę krótkolistną (Yucca brevifolia), której popularna nazwa to drzewo Jozuego. Ponadto występuje tu także jałowiec (Juniperus) oraz sosna giętka (Pinus flexillis). Największe skupiska roślinności znajdują się oczywiście w miejscach, w których występuje woda. Pozostałe tereny, zwłaszcza te najbardziej zasolone pozostają niezasiedlone przez Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)Fauna (zwierzęta) Doliny ŚmierciDolina Śmierci to także obszar, na którym żyje wiele gatunków zwierząt. Wśród nich do najbardziej charakterystycznych należą owce kanadyjskie (muflony kanadyjskie (Ovis canadensis) – jeden z najrzadszych gatunków owiec górskich, a także rysie, lisy długouche czy pumy. Szacuje się, iż obszar Parku Narodowego Doliny Śmierci zamieszkuje obecnie około 50 gatunków ssaków, ponad 300 gatunków ptaków a także niewiele gatunków gadów, płazów, a nawet ryb, w tym charakterystyczny, objęty dziś ochroną karpieniec diabli. Park Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park) – Droga Mleczna nad Doliną ŚmierciSzczegółowe danePark Narodowy Doliny ŚmierciNazwa angielska: Death Valley National ParkLokalizacja: USA, stany Kalifornia i NevadaPowierzchnia: 13 650 km2Data ustanowienia: odwiedzających: mln (2017 rok)Park Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)CiekawostkiDolina Śmierci jest uznawana za najgorętsze miejsce na ziemi. W 1919 roku odnotowano tu temperaturę powietrza wynoszącą 56,7 stopni Celsjusza, co stanowi światowy okolicach jeziora Badwater rozgrywany jest jeden z najtrudniejszych ultramaratonów, podczas których zawodnicy pokonują trasę 217 km w temperaturze nierzadko osiągającej 50 Dolinę Śmierci odkryli poszukiwacze złota, wiemy dziś, iż tereny te były zasiedlone już 10000 lat temu przez plemiona indiańskie, plemiona Timbisha czy Śmierci jest uznawana za jedno z najlepszych miejsc, w których obserwuje się nocne Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)Park Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)Park Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)Park Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)Park Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)Park Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)Park Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)Park Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park) – popływamy :)?Park Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)Park Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)Park Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)Park Narodowy Doliny Śmierci (Death Valley National Park)PolecamyPodróże DinoAnimalsParki NarodoweWodospadyJezioraAmeryka Północna Korzystając z danych o skamielinach, naukowcy wyznaczyli, gdzie dinozaury podróżowały, gdy superkontynent się rozpadł. Innymi słowy, rodziny dinozaurów pojawiły się na kontynentach nawet wtedy, gdy były całkowicie oddzielone od swoich pierwotnych obszarów. Czy dinozaury przetrwały Pangaeę? dinozaury żyły na wszystkich kontynentach.
Pozostałe ogłoszenia Znaleziono 1 014 ogłoszeń Znaleziono 1 014 ogłoszeń Twoje ogłoszenie na górze listy? Wyróżnij! Książeczka dla dzieci z grubymi kartkami. Dzień z dinozaurami. Książki » Dla dzieci 15 zł Wągrowiec dzisiaj 08:56 Książka Dinozaury wiedza w pigułce Książki » Dla dzieci 10 zł Bielawa dzisiaj 08:49 Dinozaur -Walt Disney Ksiązka Książki » Dla dzieci 18 zł Siemianowice Śląskie dzisiaj 08:29 Lisa Randall Ciemna materia i dinozaury Książki » Literatura 15 zł Jeżów Sudecki dzisiaj 08:25 Jak pokonać wilki seria Strachy na lachy są też Dinozaury Nocne stwory Książki » Dla dzieci 35 zł Warszawa, Włochy dzisiaj 07:44 Dinozaury od A do Z - wyd. Olesiejuk - stan BDB Książki » Dla dzieci 20 zł Świdnica dzisiaj 06:26 Dinozaury książka z serii National Geographic kids Książki » Dla dzieci 7 zł Gliwice, Szobiszowice dzisiaj 05:37 JAK NOWA!!! DINOZAURY - Encyklopedia Wiedzy Disney cz. 1 - KRK Książki » Dla dzieci 10 zł Kraków, Podgórze Duchackie dzisiaj 04:34 Książka dinozaury Książki » Dla dzieci 20 zł Opole dzisiaj 03:42 Encyklopedia dla Dzieci Dinozaury bdb Książki » Dla dzieci 8 zł Olsztyn dzisiaj 00:48 "Dowiedz się jak niezwykłe są DINOZAURY" Larousse Książki » Dla dzieci 10 zł Warszawa, Bemowo wczoraj 23:41 NOWY Dobry dinozaur (tom 78) – złota kolekcja bajek Książki » Dla dzieci 11,99 zł Warszawa, Śródmieście wczoraj 23:38 NOWY Dinozaur – złota kolekcja bajek (tom 95) Książki » Dla dzieci 11,99 zł Warszawa, Śródmieście wczoraj 23:24 Ilustrowany atlas świata dinozaurów Książka Dinozaury Książki » Dla dzieci 15 zł Warszawa, Bielany wczoraj 23:22 DINOZAURY i przyjaciele 6 części prehistoria De Agostini Książki » Dla dzieci 20 zł Poznań, Piątkowo wczoraj 22:51 Encyklopedia dinozaurów i innych zwierząt prehistorycznych Książki » Książki naukowe 55 zł Rawa Mazowiecka wczoraj 22:47 Książka o dinozaurach Książki » Dla dzieci 10 zł Męcikał wczoraj 22:28 Książki dla dzieci encyklopedie, dinozaury i inne Książki » Dla dzieci 100 zł Warszawa, Śródmieście wczoraj 21:43 Książeczka kreatywna dinozaury Książki » Dla dzieci 15 zł Wiskitki wczoraj 20:58 Książki seria Świat wczoraj i dziś encyklopedie wiedzy dinozaury zwier Książki » Dla dzieci 15 zł Olsztyn wczoraj 20:25 Świat w obrazkach-Zwierzęta, Transport, Domowe zwierzątka, Dinozaury Książki » Dla dzieci 80 zł Łódź, Polesie wczoraj 20:18 Przyroda, zwierzęta, dinozaury zestaw dla dzieci Książki » Dla dzieci 20 zł Tarnowskie Góry wczoraj 20:17 Dinozaury. Odkrycia. Gatunki. Wyginięcie Książki » Dla dzieci Za darmo Milanówek wczoraj 20:17 Przewodnik po świecie dinozaurów Książki » Dla dzieci 8 zł Tychy wczoraj 20:07 Moje pierwsze origami, dinozaury Książki » Dla dzieci 15 zł Kraków, Podgórze wczoraj 19:59 Zatoka Dinozaurów Rex Stone Książki » Dla dzieci 15 zł Milanówek wczoraj 19:58 NOWY Ilustrowany Atlas świata dinozaurów Książki » Dla dzieci 35 zł Poznań, Chartowo wczoraj 19:55 Encyklopedia popularna Dinozaury Książki » Dla dzieci 10 zł Sosnowiec wczoraj 19:35 Dinozaury Veronika Ross Książki » Dla dzieci 60 zł Zgierz wczoraj 19:13 Dinozaury baza faktów Książki » Dla dzieci 12 zł Węgorzewo wczoraj 18:38 Atlas dinozaurów i Atlas Świata Dinozaurów, 2 szt Książki » Dla dzieci 10 zł Kraków, Bieżanów-Prokocim wczoraj 18:26 Wielka księga dinozaurów Książki » Poradniki i albumy 10 zł Warszawa, Wola wczoraj 18:23 Atlas dinozaurów Książki » Dla dzieci 15 zł Tarnowskie Góry wczoraj 17:55 Encyklopedia popularna Dinozaury Książki » Książki naukowe 28 zł Łódź, Górna wczoraj 17:46 Opowiem Ci mamo Co robią dinozaury E. Dziubak Książki » Dla dzieci 20 zł Łódź, Widzew wczoraj 17:20 Książki o dinozaurach Książki » Dla dzieci 20 zł Koszalin wczoraj 17:12 Ilustrowany Atlas Świata Dinozaurów Książki » Dla dzieci 15 zł Radwanice wczoraj 17:06 Książka - Atlas dinozaurów dla dzieci Książki » Dla dzieci 10 zł Wrocław, Fabryczna wczoraj 17:02 Prehistoria - Dinozaury Trias - zeszyt edukacyjny Książki » Dla dzieci 5 zł Wrocław, Fabryczna wczoraj 16:58
15 zł: 15 zł: książki: "Dinozaury i krater śmierci" oraz "Tajemnice kosmosu" Nigdy nie czytane, opis książek na II zdjęciu. Cena za komplet. Szczątki dinozaurów na Księżycu? Okazuje się, że jest to możliwe. Dziennikarz naukowy Peter Brannen uważa, że mogła do tego doprowadzić gigantyczna kolizja z asteroidą, do której doszło na Ziemi 66 milionów lat temu. W jaki sposób dinozaury dostały się na Srebrny Glob? Szczątki dinozaurów na Księżycu? Ta teoria pochodzi z 2017 roku, a ogłosił ją dziennikarz naukowy Peter Brannen w książce „The End of the World”. Teraz jednak wraca za sprawą mediów społecznościowych. Jakim cudem szczątki prehistorycznych gadów mogły znaleźć się na Srebrnym Globie? Dinozaury w kosmosie? Peter Brannen twierdzi, że asteroida, która uderzyła w Ziemię 66 milionów lat temu, była większa od Mount Everest, a jej lot był tak szybki, że drogę z wysokości przelotowej Boeinga 747 (ok. 14 km) do ziemi mogła pokonać w 0,3 sekundy. Chociaż dokonała anihilacji większości gatunków na Ziemi, to „nie było świetlistej kuli ognia na niebie”, a jedynie gigantyczny pocisk pędzący z niewyobrażalną prędkością. W swojej książce napisał o „dosłownym wybiciu dziury w ziemskiej atmosferze”. W ten sposób szczątki dinozaurów pozostałe po zderzeniu mogły zostać wyrzucone na orbitę i wymieszać się z fragmentami skał, a następnie dryfować w przestrzeni kosmicznej. Zapewne trafiły również na Księżyc. Gdy asteroida zderzyła się z Ziemią, na niebie nad nią, gdzie powinno być powietrze, skała wybiła w atmosferze dziurę do kosmicznej próżni – pisze Brannen. (National Geographic) Teoria Brannena stała się niezwykłe popularna i jest od lat analizowana. Geofizyk Mario Rebolledo uważa, że ciśnienie atmosferyczne przed lecącą asteroidą było tak duże, że utworzyło krater jeszcze przed uderzeniem w Ziemię. Stwierdził również, że „kiedy kosmiczna skałda dotknęła ziemi, była całkowicie nienaruszona. Była tak masywna, że atmosfera nawet jej nie zarysowała” Fizycy z w Philosophical Transactions of the Royal Society już w 2014 roku twierdzili, że na Księżycu mogą znajdować się szczątki dinozaurów. Po przeprowadzeniu symulacji i badań, ogłosili, że skamieliny z Ziemi, jeśli trafiły na Księżyc, w tamtejszych warunkach mogły pozostać niemal nienaruszone. Warto je więc znaleźć, bo zapisana jest w nich historia życia na Ziemi. Naukowcy uznali, że meteoryty znalezione na Ziemi, które powstały w wyniku uderzeń w Księżyc i Marsa, sugerują, że ciała kosmiczne regularnie „wyrzucają” skały, które mogą trafiać na powierzchnię innych planet lub ciał niebieskich – wyjaśnia Źródło zdjęcia: Szczątki dinozaurów na Księżycu? Naukowy twierdzą, że dinozaury po „wielkiej kolizji” mogły trafić w przestrzeń kosmiczną: Obraz JL G z Pixabay
Dinozaury. Artykuł na podstawie Wikipedii. Dinozaury (Dinosauria - z stgr. deinos - straszny, potężny + sauros - jaszczur) - grupa archozaurów (gadów naczelnych), które zdominowały ziemskie ekosystemy na ponad 160 mln lat, pojawiając się w środkowym triasie.
Jak powszechnie wiadomo, 66 milionów lat temu w Ziemię uderzyła asteroida, powodując wyginięcie dinozaurów na całym świecie. Odkryty masowy grób dinozaurów ujawnia istotne szczegóły tego globalnego kataklizmu, ponieważ naukowcy uważają, że znaleźli dowody na dokładny moment jego wystąpienia. Wśród znalezisk są dinozaury, które doznały poważnych, niemal natychmiastowych obrażeń; są ryby i inne zwierzęta wodne wymieszane z lądowymi stworzeniami, skamieniały embrion pterozaura, żółw morski, który w dziwaczny sposób został przebity drewnianym kołkiem, a nawet coś, co zdaniem paleontologów jest odłamkiem samej asteroidy. –Mamy tu tak wiele szczegółów, które mówią nam, co się działo chwila po chwili, że to prawie jak oglądanie filmu. Patrzysz na kolumny skalne, patrzysz na skamieniałości i przenosi cię to do tamtego dnia – powiedział BBC Robert DePalma, student Uniwersytetu w Manchesterze, który prowadzi wykopaliska w Tanis. W programie tym znajduje się specjalny dokument prowadzony przez Sir Davida Attenborough, zatytułowany „Dinozaury: Dzień ostateczny”. Nazwa wykopalisk Tanis odnosi się do Tanis w Północnej Dakocie, gdzie odkryto to znalezisko. Hipoteza dotycząca całości wydarzeń zachowanych w skamieniałościach jest taka, że wielkie tsunami powstałe w wyniku trzęsień ziemi po uderzeniu asteroidy na terenie obecnej Północnej Dakoty w epoce kredy była przyczyną chaotycznej plątaniny ciał zwierząt. W Dakocie Północnej znajdowało się duże morze śródlądowe, a potężny wzrost poziomu wody zdewastował otaczające środowisko. Uniwersytet Kalifornijski Berkeley opisuje Tanis jako „skamieniałe cmentarzysko ryb ułożonych jedna na drugiej i wymieszanych ze spalonymi pniami drzew, gałęziami drzew iglastych, martwymi ssakami, kośćmi mosazaurów, owadami, częściową tuszą Triceratopsa, mikroorganizmami morskimi zwanymi dinoflagellatami i ślimakopodobnymi głowonogami morskimi zwanymi amonitami„. Aby skonsultować się w sprawie stanowiska, DePalma zadzwonił do Waltera Alvareza, profesora na Uniwersytecie Berkeley, który 40 lat temu po raz pierwszy opisał hipotezę uderzenia meteorytu. -… Oto mamy przed nami to wspaniałe i zupełnie nieoczekiwane stanowisko, które Robert DePalma wykopuje w Północnej Dakocie, i które jest tak bogate w szczegółowe informacje na temat tego, co wydarzyło się w wyniku uderzenia. Dla mnie jest to bardzo fascynujące i satysfakcjonujące!– powiedział Alvarez. Jedną z wizytówek uderzenia były maleńkie kuleczki stopionej skały zwane tektytami osadzone w skrzelach jesiotrów i ryb łopatkowych znalezionych w Tanis. Wielkość i siła meteorytu katapultowały je w atmosferę, po czym osiadły na całej półkuli zachodniej. Gdy dotarły do zbiorników wodnych, zostały z pewnością zainhalowane przez ryby. Tektyty pod względem chemicznym i radiometrycznym pasują do tych wydobytych z krateru uderzeniowego na Półwyspie Jukatan. –Byliśmy w stanie rozdzielić związki chemiczne i zidentyfikować skład tego materiału. Wszystkie dowody, wszystkie dane chemiczne z tego badania sugerują, że mamy do czynienia z fragmentem materiału uderzeniowego; asteroidy, która zakończyła życie dinozaurów – wyjaśnia profesor Phil Manning, który jest promotorem doktoratu DePalmy w Manchesterze. BBC zatrudniło kilku niezależnych ekspertów z różnych specjalności zajmujących się badaniem dinozaurów, aby spróbowali zweryfikować twierdzenia, że te zgony zostały spowodowane bezpośrednio przez uderzenie meteorytu. Jak to zwykle bywa w paleontologii, istnieje poważny sceptycyzm co do tego twierdzenia, ale niektórzy z wynajętych ekspertów powiedzieli BBC, że część znalezisk – w szczególności jaja pterozaurów – to coś tak wyjątkowego, że to, czy ich śmierć była w pełni związana z uderzeniem (asteroidy), ma w tej chwili niewielkie znaczenie w porównaniu ze zdumieniem, jakie wywołało samo odkrycie. TUTAJ przeczytasz o innej fascynującej skamielinie a TUTAJ o znaleziskach dotyczących dinozaurów. Źródło: Good News Network Opracowanie i tłumaczenie: Agata Pałach, blog Nigdy za późno
Ślady najstarszych gadów, które wyszły na ląd, odkrytych na terenie Polski. Sensacja światowa na okładce "Nature". Nowe odkrycia. Ryby dwudyszne, czyli najst
Przez lata zastanawialiśmy się, czym była asteroida, która uderzyła w Ziemię i doprowadziła do zagłady dinozaurów. Nauka pozwoliła na odkrycie prawdy. W nauce panuje powszechne przekonanie, że zagłada wielkich gadów, do której doszło 66 mln lat temu była efektem uderzenia w Ziemię potężnej asteroidy. W skutek impaktu doszło do wyrzucenia w atmosferę gigantycznych ilości pyłu, które doprowadziło do zmian klimatu. Ich konsekwencją było wymieranie kredowe, jeden z największych procesów tego typu, jaki miał miejsce w dziejach planety. Pył, który przedostał się do atmosfery zablokował działanie promieni słonecznych, co skutkowało globalnym obniżeniem temperatury i obumieraniem roślin, które potrzebują światła do fotosyntezy. Efektem tych zmian było wymarcie prawie 3/4 gatunków roślin i zwierząt na planecie. Dzisiaj trwałą pozostałością po kolizji jest krater Chicxulub, który znajduje się między innymi na terenie półwyspu Jukatan w Meksyku. Co zabiło dinozaury? Do tej pory uczeni byli zgodni, że obiekt, który uderzył w Ziemię przed milionami lat musiał mieć około 10 km średnicy. Nie było jednak wiadome, skąd pochodziła asteroida, która doprowadziła do tak masowego wymierania. Odpowiedź na to zagadnienie przynosi artykuł opublikowany na łamach Science Direct. Okazuje się bowiem, że gigantyczny obiekt mógł być tzw. "ciemną asteroidą" pochodzącą z pasa planetoid, czyli obszaru, który znajduje się między Marsem a Jowiszem. Dzięki analizie geochemicznej próbek z krateru Chicxulub naukowcy odkryli, że mniejsze elementy, które są pozostałościami po głównej części asteroidy zawierają stosunkowo dużą ilość węgla, co wskazuje, że pochodzą z początku formowania się Układu Słonecznego. Podobne wnioski płyną z symulacji komputerowych, które pokazują, że tak wielkie obiekty uderzają w Ziemię z częstotliwością raz na 250 mln lat. Ponad połowa dużych obiektów, które uderzały w naszą planetę w wynikach symulacji, pochodziła z zewnętrznej części pasa planetoid. Badacze pokazują, że dinozaury miały wyjątkowego pecha, bowiem asteroida nie dość, że leciała z olbrzymią prędkością, to uderzyła w powierzchnię planety pod kątem około 60 stopni, czego efektem była możliwie największa emisja pyłów i gazów do atmosfery planety. Dziennikarz, publicysta, redaktor Pisze głównie o kosmosie, zmianach klimatu na Ziemi i nowych technologiach. Po godzinach pasjonują go gry wideo. Tworzymy dla Ciebie Tu możesz nas wesprzeć.
\n\n\n\n \n\ndinozaury i krater śmierci

Jak podejrzewają niektórzy, pył, który pojawił się po katastrofie, na wiele lat przysłonił słońce, powodując zamieranie roślinności. W ten oto sposób, z powodu braku pożywienia, powoli zaczęły wymierać dinozaury roślinożerne i w konsekwencji mięsożerne. Do tych ciężkich warunków udało się jednak przystosować znacznie

Wielkie wymieranie sprzed 66 milionów lat nastąpiło wiosną – donoszą jedni badacze. Ale inni są wiosna przyniosła śmierć – donoszą media. Dinozaury konały w pierwszych promieniach słońca – piszą – streszczając pracę naukową opublikowaną przed paroma dniami w magazynie „Nature”. A badania, których wyniki owa publikacja przedstawia, przedstawiają jako zaskakujące i przełomowe. Dzikie konie wyobraźni ruszyły w medialny step. Tymczasem prawda jest bliska prawdzie radia Erewań. Czytelnicy pytają: Czy to prawda, że dinozaury wyginęły wiosną? Radio Erewań odpowiada: Tak, to prawda, tylko niekoniecznie dinozaury, niekoniecznie wyginęły, kataklizm niekoniecznie miał coś wspólnego z wymieraniem kredowym, a i badaczom, którym zawdzięczamy owe nowiny, nie należy ufać bezgranicznie. Materiał kopalny poddany analizie pochodzi ze stanowiska Tanis w Dakocie Północnej. Jeśli Tanis nie kojarzy się z czymś realnym, to słusznie, bo to nazwa fikcyjnego egipskiego miasta, o którym mowa w „Poszukiwaczach zaginionej Arki”. W pozafilmowym kontekście pierwszy raz wspomniano o nim na łamach „New Yorkera” w 2019 r., w tekście poświęconym badaniom Roberta DePalmy z University of Kansas i jego współpracowników. Tanis, stanowisko odkryte w 2008 r. przez Steve’a Nicklasa i Roba Sula, ujawniło zupełnie niebywałe bogactwo – znaleziono w nim pełno świetnie zachowanych delikatnych okazów pradawnych ryb, organizmów morskich, nieistniejących dziś roślin, prehistorycznych ssaków. Były też kości dinozaurów oraz ich jaja. Choć tych ostatnich na tyle niewiele, że wyciąganie jakichkolwiek ogólnych wniosków obciążone jest dużym błędem. Tanis – pocztówka z katastrofy Za jedną z zasadniczych przypuszczalnych przyczyn zagłady dinozaurów (oraz pterozaurów, amonitów, niezliczonych gatunków wodnych, w tym wszystkich gadów) uważa się planetoidę, która 66 mln lat temu uderzyła na granicy Zatoki Meksykańskiej i półwyspu Jukatan, czego efektem był krater dziś zwany Chicxulub. Oraz globalny kataklizm, którego jednym z elementów były monumentalne wstrząsy tektoniczne, która przetoczyły się przez cały glob. Hipoteza DePalmy była następująca: Tanis jest wprawdzie oddalone o ponad 3 tys. km od miejsca impaktu, ale dziesięć minut po nim trzęsienie ziemi wzburzyło wody tamtejszego płytkiego morza, powodując fale dziesięciometrowej wysokości. Żyjące tam organizmy wyrzuciło na brzeg, ku ich zgubie, mieszając z piachem i osadami. Widok musiał być apokaliptyczny, bo z nieba padał wtedy deszcz tektytów, drobin szkliwa pochodzących z roztrzaskanej planetoidy. Wiele ich w Tanis. Tamtejsze skamieniałości to niepowtarzalny, zatrzymany kadr z tego, co działo minuty czy godziny po kataklizmie na Jukatanie. Wnioski DePalmy były wielokrotnie kwestionowane przez innych uczonych. Przede wszystkim dlatego, że brakowało im opisu geologicznego i chemicznego miejsca, które badał. Nie ma więc jasności, czy badane przez niego materiały należy wiązać z upadkiem planetoidy, czy z jakąś inną, wcześniejszą katastrofą. Tymczasem dostęp do stanowiska jest, jak twierdzą krytycy, utrudniany (ściśle limitowana liczba naukowców). During – czytająca z kości Jedną z niewielu osób, którym udało się dostać pozwolenie na prowadzenie badań na stanowisku Tanis była Melanie During, doktorantka z Uppsala Universitet. „To wygląda jak wypadek samochodowy zatrzymany w czasie – mówi magazynowi „Nature”. – Ryby zawinięte wokół gałęzi – widać, że fale wszystko przemieściła”. During ze swoim międzynarodowym zespołem (Szwecja, Holandia, Belgia, Francja) przyjrzała się tym skamieniałym rybom bardzo dokładnie. Zwróciła uwagę na widoczne w ich kościach tzw. pasma przyrostu. Wydaje się, że tkanki rosną bowiem szybciej wiosną, kiedy pożywienia jest w bród, a wolniej zimą, tworząc charakterystyczne, równoległe, widoczne pod mikroskopem linie. Ostatnia chronologicznie rzecz biorąc, wyznacza więc porę roku, kiedy kość przestała rosnąć, czyli chwilę śmierci jej posiadacza. Tyle wiedział już DePalma. Zespół During poszedł sporo dalej – wykonał wysokiej rozdzielczości obrazy tomograficzne kilku kości znalezionych w Dakocie Północnej. To ciekawe samo w sobie, bo badacze pradawnych ryb wykorzystali w tym celu potężny miotacz promieniowania rentgenowskiego – synchrotron Europejskiego Ośrodka Promieniowania Synchrotronowego w Grenoble. Prześwietlili kości, a także przeprowadzili badania izotopowe, czyli sprawdzili zawartość różnych „rodzajów” węgla w pasmach (zależną od ilości planktonu spożywanego przez ryby). Wyniki tych dwutorowych dociekań sugerują zdaniem During, że do masakry doszło tuż po rozpoczęciu okresu wzrostu. A z tego można wysnuć wniosek, że i planetoida musiała uderzyć w Ziemię wiosną. Tym bardziej, że małe tektyty, które opadły na Dakotę z nieba, znajdują się tylko w skrzelach ryb, nie w ich przewodach pokarmowych, co by oznaczało, że umarły natychmiast. Ryba – niezmiennie milcząca Podobnie jak w przypadku wniosków DePalmy, tak i w tym, wątpliwości jest wiele. Czy z paru zaledwie próbek można wyciągać tak ogólne wnioski? Czy w ogóle można stwierdzić cokolwiek na podstawie obserwacji pasm przyrostu, o których genezie generalnie wiadomo bardzo niewiele? A może owe ryby wcale nie padły ofiarą wielkiego kataklizmu, a ich martwe już od lat ciała zostały tylko przywleczone przez wstrząsy? Dlaczego During nie cytuje, ani nie wspomina w swojej publikacji o pracy DePalmy, mimo iż idzie tym samym tropem co on, swoje niemal identyczne wnioski formułuje na podstawie tych samych znalezisk? Zatem – coś ważnego wydarzyło się na półkuli północnej wiosną 66 mln lat temu, ale nie wiadomo, co dokładnie. Wiadomo natomiast, że więcej szczęścia miały stworzenia szykujące się do zimowania na półkuli południowej. Niektóre z nich, małe ssaki, mają najpewniej coś wspólnego z naszym późniejszym pojawieniem się na Ziemi. Dołącz do CDA Premium. Pod Mocnym Aniołem (2014) Cały film PL premium Świetnie nakręcony mocny polski dramat Wojtka Smarzowskiego! Miłość, Sex & Pandemia (2022) - miniserial premium Serialowa wersja kinowego przeboju Patryka Vegi! Miasto 44 (2014) Cały film PL premium Przejmująca, wzruszająca, a zarazem brutalnie autentyczna historia! Ostatnio gra zaczęła aktywniedo opracowania, a teraz istnieje możliwość dostosowania ustawień graficznych za pomocą zwykłych poleceń i wartości. Komendy konsoli w Ark: Survival Evolved dla grafiki są następujące: r.bloomquality 0 (kwitnienie trybu regulacji); r.lightshaft 0 (ustawienie poziomu podświetlenia); r.shadowquality 0

Wyginięcie dinozaurów miało to miejsce 66 milionów lat temu. Koniec ery dinozaurów zapoczątkował nowy etap w dziejach Ziemi, w którym szansę na rozwój dostały ssaki. Sprawdź, dlaczego i jak zginęły dinozaury oraz jakie współcześnie żyjące zwierzęta są z nimi spokrewnione. Wyginięcie dinozaurów było jednym z pięciu

Książka Dinozaury najnowsze ogłoszenia na OLX.pl. Obserwuj to wyszukiwanie, żeby otrzymywać powiadomienia o nowych ofertach spełniających te kryteria
0HLP.